Nazwisko mężczyzny (pan) - SONKUL |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sonkul |
| To jest Jan Sonkul. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sonkula |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sonkula. |
| Celownik (komu?) : Sonkulowi |
| Janowi Sonkulowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sonkula |
| Nikt tam nie widział Jana Sonkula. |
| Narzędnik (z kim?) : Sonkulem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sonkulem. |
| Miejscownik (o kim?) : Sonkulu |
| Nie rozmawiamy o Janie Sonkulu. |
| Wołacz (o!): Sonkulu |
| Mój drogi Janie Sonkulu. |
Nazwisko kobiety (pani) - SONKULNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sonkul |
| Autorką artykułu jest Ewa Sonkul. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sonkul |
| Udałem się po poradę do Ewy Sonkul. |
| Celownik (komu?) : Sonkul |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sonkul. |
| Biernik (kogo?) : Sonkul |
| Wszyscy lubią Ewę Sonkul. |
| Narzędnik (z kim?) : Sonkul |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sonkul. |
| Miejscownik (o kim?) : Sonkul |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sonkul. |
| Wołacz (o!): Sonkul |
| Mylisz się Ewo Sonkul! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SONKULRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sonkulowie, depr. Sonkule |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sonkulowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sonkulów |
| Sprawa Ewy i Jana Sonkulów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sonkulom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sonkulom. |
| Biernik (kogo?) : Sonkulów |
| Ewę i Jana Sonkulów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sonkulami |
| Z Ewą i Janem Sonkulami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sonkulach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sonkulach. |
| Wołacz (o!): Sonkulowie, depr. Sonkule |
| Ewo i Janie Sonkulowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SONKULNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sonkul |
| To są siostry Ewa i Magda Sonkul. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sonkul |
| Przed domem Ewy i Magdy Sonkul doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sonkul |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sonkul. |
| Biernik (kogo?) : Sonkul |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sonkul. |
| Narzędnik (z kim?) : Sonkul |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sonkul był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sonkul |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sonkul. |
| Wołacz (o!): Sonkul |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sonkul! |
Zobacz podział na sylaby słowa SONKUL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SONKUL
Zobacz anagramy i słowa z liter - SONKUL
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025