Nazwisko mężczyzny (pan) - SOŁUBANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sołuba |
| To jest Jan Sołuba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sołuby |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sołuby. |
| Celownik (komu?) : Sołubie |
| Janowi Sołubie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sołubę |
| Nikt tam nie widział Jana Sołubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sołubą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sołubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sołubie |
| Nie rozmawiamy o Janie Sołubie. |
| Wołacz (o!): Sołubo |
| Mój drogi Janie Sołubo. |
Nazwisko kobiety (pani) - SOŁUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sołuba |
| Autorką artykułu jest Ewa Sołuba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sołuby |
| Udałem się po poradę do Ewy Sołuby. |
| Celownik (komu?) : Sołubie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sołubie. |
| Biernik (kogo?) : Sołubę |
| Wszyscy lubią Ewę Sołubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sołubą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sołubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sołubie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sołubie. |
| Wołacz (o!): Sołubo |
| Mylisz się Ewo Sołubo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SOŁUBARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sołubowie, depr. Sołuby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sołubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sołubów |
| Sprawa Ewy i Jana Sołubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sołubom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sołubom. |
| Biernik (kogo?) : Sołubów |
| Ewę i Jana Sołubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sołubami |
| Z Ewą i Janem Sołubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sołubach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sołubach. |
| Wołacz (o!): Sołubowie, depr. Sołuby |
| Ewo i Janie Sołubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SOŁUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sołuby |
| To są siostry Ewa i Magda Sołuby. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sołub |
| Przed domem Ewy i Magdy Sołub doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sołubom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sołubom. |
| Biernik (kogo?) : Sołuby |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sołuby. |
| Narzędnik (z kim?) : Sołubami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sołubami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sołubach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sołubach. |
| Wołacz (o!): Sołuby |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sołuby! |
Zobacz podział na sylaby słowa SOŁUBA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SOŁUBA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SOŁUBA
Wybrane słowopowijakrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
powijaka, powijakach, powijakami, powijaki, powijakiem, powijakom, powijakowi, powijaków, powijaku, ,...
eOdmiany.pl ©2025