Nazwisko mężczyzny (pan) - STARKUŁANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Starkuła |
To jest Jan Starkuła. |
Dopełniacz (kogo?) : Starkuły |
Na spotkaniu zabrakło Jana Starkuły. |
Celownik (komu?) : Starkule |
Janowi Starkule dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Starkułę |
Nikt tam nie widział Jana Starkułę. |
Narzędnik (z kim?) : Starkułą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Starkułą. |
Miejscownik (o kim?) : Starkule |
Nie rozmawiamy o Janie Starkule. |
Wołacz (o!): Starkuło |
Mój drogi Janie Starkuło. |
Nazwisko kobiety (pani) - STARKUŁA |
---|
Mianownik (kto?) : Starkuła |
Autorką artykułu jest Ewa Starkuła. |
Dopełniacz (kogo?) : Starkuły |
Udałem się po poradę do Ewy Starkuły. |
Celownik (komu?) : Starkule |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Starkule. |
Biernik (kogo?) : Starkułę |
Wszyscy lubią Ewę Starkułę. |
Narzędnik (z kim?) : Starkułą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Starkułą. |
Miejscownik (o kim?) : Starkule |
Koleżanki plotkowały o Ewie Starkule. |
Wołacz (o!): Starkuło |
Mylisz się Ewo Starkuło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - STARKUŁARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Starkułowie, depr. Starkuły |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Starkułowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Starkułów |
Sprawa Ewy i Jana Starkułów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Starkułom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Starkułom. |
Biernik (kogo?) : Starkułów |
Ewę i Jana Starkułów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Starkułami |
Z Ewą i Janem Starkułami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Starkułach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Starkułach. |
Wołacz (o!): Starkułowie, depr. Starkuły |
Ewo i Janie Starkułowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - STARKUŁA |
---|
Mianownik (kto?) : Starkuły |
To są siostry Ewa i Magda Starkuły. |
Dopełniacz (kogo?) : Starkuł |
Przed domem Ewy i Magdy Starkuł doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Starkułom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Starkułom. |
Biernik (kogo?) : Starkuły |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Starkuły. |
Narzędnik (z kim?) : Starkułami |
Wywiad z Ewą i Magdą Starkułami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Starkułach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Starkułach. |
Wołacz (o!): Starkuły |
Dzień dobry Ewo i Magdo Starkuły! |
Zobacz podział na sylaby słowa STARKUŁA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa STARKUŁA
Zobacz synonimy słowa STARKUŁA
Zobacz anagramy i słowa z liter - STARKUŁA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024