Odmiana nazwiska - SUCKO
Odmiana przez przypadki nazwiska SUCKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SUCKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sucko |
| To jest Jan Sucko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sucki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sucki. |
| Celownik (komu?) : Succe |
| Janowi Succe dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Suckę |
| Nikt tam nie widział Jana Suckę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sucką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sucką. |
| Miejscownik (o kim?) : Succe |
| Nie rozmawiamy o Janie Succe. |
| Wołacz (o!): Sucko |
| Mój drogi Janie Sucko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SUCKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sucko |
| Autorką artykułu jest Ewa Sucko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sucko |
| Udałem się po poradę do Ewy Sucko. |
| Celownik (komu?) : Sucko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sucko. |
| Biernik (kogo?) : Sucko |
| Wszyscy lubią Ewę Sucko. |
| Narzędnik (z kim?) : Sucko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sucko. |
| Miejscownik (o kim?) : Sucko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sucko. |
| Wołacz (o!): Sucko |
| Mylisz się Ewo Sucko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SUCKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Suckowie, depr. Sucki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Suckowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sucków |
| Sprawa Ewy i Jana Sucków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Suckom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Suckom. |
| Biernik (kogo?) : Sucków |
| Ewę i Jana Sucków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Suckami |
| Z Ewą i Janem Suckami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Suckach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Suckach. |
| Wołacz (o!): Suckowie, depr. Sucki |
| Ewo i Janie Suckowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SUCKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sucko |
| To są siostry Ewa i Magda Sucko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sucko |
| Przed domem Ewy i Magdy Sucko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sucko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sucko. |
| Biernik (kogo?) : Sucko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sucko. |
| Narzędnik (z kim?) : Sucko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sucko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sucko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sucko. |
| Wołacz (o!): Sucko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sucko! |
Wszystkie odmiany nazwiska SUCKO:
Sucko, Sucki, Succe, Suckę, Sucką, Suckowie, Sucków, Suckom, Suckami, Suckach,Zobacz nazwiska podobne do SUCKO:
SUCHECKA, SUCHOCKA, SUCHODOLSKA, SUCHANEK, SUCHAN, SUCHY, SUCHARSKA, SUCHOMSKA, SUCHOŃ, SUCHAŃSKA, SUCHTA, SUCHORSKA, SUCHENEK, SUCH, SUCHA,
Zobacz podział na sylaby słowa SUCKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SUCKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SUCKO
Wybrane słowo