Odmiana nazwiska - SUK
Zobacz też odmianę slowa SUK
Odmiana przez przypadki nazwiska SUK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SUK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Suk |
| To jest Jan Suk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Suka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Suka. |
| Celownik (komu?) : Sukowi |
| Janowi Sukowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Suka |
| Nikt tam nie widział Jana Suka. |
| Narzędnik (z kim?) : Sukiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sukiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Suku |
| Nie rozmawiamy o Janie Suku. |
| Wołacz (o!): Suku |
| Mój drogi Janie Suku. |
Nazwisko kobiety (pani) - SUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Suk |
| Autorką artykułu jest Ewa Suk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Suk |
| Udałem się po poradę do Ewy Suk. |
| Celownik (komu?) : Suk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Suk. |
| Biernik (kogo?) : Suk |
| Wszyscy lubią Ewę Suk. |
| Narzędnik (z kim?) : Suk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Suk. |
| Miejscownik (o kim?) : Suk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Suk. |
| Wołacz (o!): Suk |
| Mylisz się Ewo Suk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sukowie, Sucy, depr. Suki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Suków |
| Sprawa Ewy i Jana Suków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sukom. |
| Biernik (kogo?) : Suków |
| Ewę i Jana Suków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sukami |
| Z Ewą i Janem Sukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sukach. |
| Wołacz (o!): Sukowie, Sucy, depr. Suki |
| Ewo i Janie Sukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Suk |
| To są siostry Ewa i Magda Suk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Suk |
| Przed domem Ewy i Magdy Suk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Suk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Suk. |
| Biernik (kogo?) : Suk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Suk. |
| Narzędnik (z kim?) : Suk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Suk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Suk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Suk. |
| Wołacz (o!): Suk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Suk! |
Wszystkie odmiany nazwiska SUK:
Suk, Suka, Sukowi, Sukiem, Suku, Sukowie, Sucy, Suki, Suków, Sukom, Sukami, Sukach,Zobacz nazwiska podobne do SUK:
SZYMAŃSKA, STĘPIEŃ, SIKORA, SZEWCZYK, SADOWSKA, SOKOŁOWSKA, SZCZEPAŃSKA, SAWICKA, SOBCZAK, SIKORSKA, SZULC, SZYMCZAK, SZCZEPANIAK, STANKIEWICZ, STASIAK,
Zobacz podział na sylaby słowa SUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - SUK
Wybrane słowo