Nazwisko mężczyzny (pan) - SULKO |
---|
Mianownik (kto?) : Sulko |
To jest Jan Sulko. |
Dopełniacz (kogo?) : Sulki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Sulki. |
Celownik (komu?) : Sulce |
Janowi Sulce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Sulkę |
Nikt tam nie widział Jana Sulkę. |
Narzędnik (z kim?) : Sulką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sulką. |
Miejscownik (o kim?) : Sulce |
Nie rozmawiamy o Janie Sulce. |
Wołacz (o!): Sulko |
Mój drogi Janie Sulko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SULKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sulko |
Autorką artykułu jest Ewa Sulko. |
Dopełniacz (kogo?) : Sulko |
Udałem się po poradę do Ewy Sulko. |
Celownik (komu?) : Sulko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Sulko. |
Biernik (kogo?) : Sulko |
Wszyscy lubią Ewę Sulko. |
Narzędnik (z kim?) : Sulko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sulko. |
Miejscownik (o kim?) : Sulko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Sulko. |
Wołacz (o!): Sulko |
Mylisz się Ewo Sulko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SULKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Sulkowie, depr. Sulki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Sulkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Sulków |
Sprawa Ewy i Jana Sulków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Sulkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sulkom. |
Biernik (kogo?) : Sulków |
Ewę i Jana Sulków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Sulkami |
Z Ewą i Janem Sulkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Sulkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sulkach. |
Wołacz (o!): Sulkowie, depr. Sulki |
Ewo i Janie Sulkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SULKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sulko |
To są siostry Ewa i Magda Sulko. |
Dopełniacz (kogo?) : Sulko |
Przed domem Ewy i Magdy Sulko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Sulko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sulko. |
Biernik (kogo?) : Sulko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sulko. |
Narzędnik (z kim?) : Sulko |
Wywiad z Ewą i Magdą Sulko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Sulko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sulko. |
Wołacz (o!): Sulko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Sulko! |
Zobacz podział na sylaby słowa SULKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SULKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SULKO
Wybrane słoworysopisrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
rysopisom, rysopisami, rysopisach, rysopisu, rysopisowi, rysopisem, rysopisie, rysopisy, rysopisów, ,...
eOdmiany.pl ©2024