Odmiana nazwiska - SURA
Zobacz też odmianę slowa SURA
Odmiana przez przypadki nazwiska SURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sura |
| To jest Jan Sura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sury. |
| Celownik (komu?) : Surze |
| Janowi Surze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Surę |
| Nikt tam nie widział Jana Surę. |
| Narzędnik (z kim?) : Surą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Surą. |
| Miejscownik (o kim?) : Surze |
| Nie rozmawiamy o Janie Surze. |
| Wołacz (o!): Suro |
| Mój drogi Janie Suro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sura |
| Autorką artykułu jest Ewa Sura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sury |
| Udałem się po poradę do Ewy Sury. |
| Celownik (komu?) : Surze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Surze. |
| Biernik (kogo?) : Surę |
| Wszyscy lubią Ewę Surę. |
| Narzędnik (z kim?) : Surą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Surą. |
| Miejscownik (o kim?) : Surze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Surze. |
| Wołacz (o!): Suro |
| Mylisz się Ewo Suro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Surowie, depr. Sury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Surowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Surów |
| Sprawa Ewy i Jana Surów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Surom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Surom. |
| Biernik (kogo?) : Surów |
| Ewę i Jana Surów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Surami |
| Z Ewą i Janem Surami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Surach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Surach. |
| Wołacz (o!): Surowie, depr. Sury |
| Ewo i Janie Surowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sury |
| To są siostry Ewa i Magda Sury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sur |
| Przed domem Ewy i Magdy Sur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Surom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Surom. |
| Biernik (kogo?) : Sury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sury. |
| Narzędnik (z kim?) : Surami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Surami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Surach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Surach. |
| Wołacz (o!): Sury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sury! |
Wszystkie odmiany nazwiska SURA:
Sura, Sury, Surze, Surę, Surą, Suro, Surowie, Surów, Surom, Surami, Surach, Sur,Zobacz nazwiska podobne do SURA:
SUSKA, SURMA, SUCHECKA, SUŁKOWSKA, SUDOŁ, SUROWIEC, SUCHOCKA, SUCHODOLSKA, SUŁEK, SUSZEK, SUDER, SUKIENNIK, SUWAŁA, SULIMA, SULEJ,
Zobacz podział na sylaby słowa SURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SURA
Wybrane słowoorzecczasownik dokonanyodmiany:
orzeknę, orzekniesz, orzeknie, orzekniemy, orzekniecie, orzekną, orzeknijże, orzeknij, orzeknijmyż, orzeknijmy, orzeknijcież, ,...