Nazwisko mężczyzny (pan) - SURUCU |
---|
Mianownik (kto?) : Surucu |
To jest Jan Surucu. |
Dopełniacz (kogo?) : Surucu |
Na spotkaniu zabrakło Jana Surucu. |
Celownik (komu?) : Surucu |
Janowi Surucu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Surucu |
Nikt tam nie widział Jana Surucu. |
Narzędnik (z kim?) : Surucu |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Surucu. |
Miejscownik (o kim?) : Surucu |
Nie rozmawiamy o Janie Surucu. |
Wołacz (o!): Surucu |
Mój drogi Janie Surucu. |
Nazwisko kobiety (pani) - SURUCUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Surucu |
Autorką artykułu jest Ewa Surucu. |
Dopełniacz (kogo?) : Surucu |
Udałem się po poradę do Ewy Surucu. |
Celownik (komu?) : Surucu |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Surucu. |
Biernik (kogo?) : Surucu |
Wszyscy lubią Ewę Surucu. |
Narzędnik (z kim?) : Surucu |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Surucu. |
Miejscownik (o kim?) : Surucu |
Koleżanki plotkowały o Ewie Surucu. |
Wołacz (o!): Surucu |
Mylisz się Ewo Surucu! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SURUCURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Surucu, depr. Surucu |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Surucu. |
Dopełniacz (kogo?) : Surucu |
Sprawa Ewy i Jana Surucu nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Surucu |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Surucu. |
Biernik (kogo?) : Surucu |
Ewę i Jana Surucu uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Surucu |
Z Ewą i Janem Surucu mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Surucu |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Surucu. |
Wołacz (o!): Surucu, depr. Surucu |
Ewo i Janie Surucu, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SURUCUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Surucu |
To są siostry Ewa i Magda Surucu. |
Dopełniacz (kogo?) : Surucu |
Przed domem Ewy i Magdy Surucu doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Surucu |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Surucu. |
Biernik (kogo?) : Surucu |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Surucu. |
Narzędnik (z kim?) : Surucu |
Wywiad z Ewą i Magdą Surucu był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Surucu |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Surucu. |
Wołacz (o!): Surucu |
Dzień dobry Ewo i Magdo Surucu! |
Zobacz podział na sylaby słowa SURUCU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SURUCU
Zobacz anagramy i słowa z liter - SURUCU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024