Nazwisko mężczyzny (pan) - SUSLAU |
---|
Mianownik (kto?) : Suslau |
To jest Jan Suslau. |
Dopełniacz (kogo?) : Suslaua, Suslau, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Suslaua. |
Celownik (komu?) : Suslauowi, Suslau, |
Janowi Suslauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Suslaua, Suslau, |
Nikt tam nie widział Jana Suslaua. |
Narzędnik (z kim?) : Suslauem, Suslau, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Suslauem. |
Miejscownik (o kim?) : Suslau |
Nie rozmawiamy o Janie Suslau. |
Wołacz (o!): Suslau |
Mój drogi Janie Suslau. |
Nazwisko kobiety (pani) - SUSLAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Suslau |
Autorką artykułu jest Ewa Suslau. |
Dopełniacz (kogo?) : Suslau |
Udałem się po poradę do Ewy Suslau. |
Celownik (komu?) : Suslau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Suslau. |
Biernik (kogo?) : Suslau |
Wszyscy lubią Ewę Suslau. |
Narzędnik (z kim?) : Suslau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Suslau. |
Miejscownik (o kim?) : Suslau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Suslau. |
Wołacz (o!): Suslau |
Mylisz się Ewo Suslau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SUSLAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Suslauowie, Suslau, , depr. Suslauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Suslauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Suslauów, Suslau, |
Sprawa Ewy i Jana Suslauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Suslauom, Suslau, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Suslauom. |
Biernik (kogo?) : Suslauów, Suslau, |
Ewę i Jana Suslauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Suslauami, Suslau, |
Z Ewą i Janem Suslauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Suslauach, Suslau, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Suslauach. |
Wołacz (o!): Suslauowie, Suslau, , depr. Suslauy |
Ewo i Janie Suslauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SUSLAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Suslau |
To są siostry Ewa i Magda Suslau. |
Dopełniacz (kogo?) : Suslau |
Przed domem Ewy i Magdy Suslau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Suslau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Suslau. |
Biernik (kogo?) : Suslau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Suslau. |
Narzędnik (z kim?) : Suslau |
Wywiad z Ewą i Magdą Suslau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Suslau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Suslau. |
Wołacz (o!): Suslau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Suslau! |
Zobacz podział na sylaby słowa SUSLAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SUSLAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - SUSLAU
Wybrane słowoBudkarzeczownikrodzaj:
żeński
eOdmiany.pl ©2025