Odmiana nazwiska - SYNKO
Odmiana przez przypadki nazwiska SYNKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SYNKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Synko |
| To jest Jan Synko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Synki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Synki. |
| Celownik (komu?) : Synce |
| Janowi Synce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Synkę |
| Nikt tam nie widział Jana Synkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Synką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Synką. |
| Miejscownik (o kim?) : Synce |
| Nie rozmawiamy o Janie Synce. |
| Wołacz (o!): Synko |
| Mój drogi Janie Synko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SYNKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Synko |
| Autorką artykułu jest Ewa Synko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Synko |
| Udałem się po poradę do Ewy Synko. |
| Celownik (komu?) : Synko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Synko. |
| Biernik (kogo?) : Synko |
| Wszyscy lubią Ewę Synko. |
| Narzędnik (z kim?) : Synko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Synko. |
| Miejscownik (o kim?) : Synko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Synko. |
| Wołacz (o!): Synko |
| Mylisz się Ewo Synko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SYNKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Synkowie, depr. Synki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Synkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Synków |
| Sprawa Ewy i Jana Synków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Synkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Synkom. |
| Biernik (kogo?) : Synków |
| Ewę i Jana Synków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Synkami |
| Z Ewą i Janem Synkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Synkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Synkach. |
| Wołacz (o!): Synkowie, depr. Synki |
| Ewo i Janie Synkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SYNKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Synko |
| To są siostry Ewa i Magda Synko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Synko |
| Przed domem Ewy i Magdy Synko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Synko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Synko. |
| Biernik (kogo?) : Synko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Synko. |
| Narzędnik (z kim?) : Synko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Synko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Synko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Synko. |
| Wołacz (o!): Synko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Synko! |
Wszystkie odmiany nazwiska SYNKO:
Synko, Synki, Synce, Synkę, Synką, Synkowie, deprecjatywnie: Synki" title="odmiana nazwiska SYNKO">deprecjatywnie: Synki, Synków, Synkom, Synkami, Synkach,Zobacz nazwiska podobne do SYNKO:
SYNOWIEC, SYNAK, SYNORADZKA, SYNOWSKA, SYNOWIECKA, SYNOŚ, SYNÓWKA, SYNAKIEWICZ, SYNAL, SYNORACKA, SYNAKOWSKA, SYNCERZ, SYNIEC, SYNOWCZYK, SYNYTSIA,
Zobacz podział na sylaby słowa SYNKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SYNKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SYNKO
Wybrane słowo