Nazwisko mężczyzny (pan) - SZAFRAN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szafran |
| To jest Jan Szafran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szafrana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szafrana. |
| Celownik (komu?) : Szafranowi |
| Janowi Szafranowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szafrana |
| Nikt tam nie widział Jana Szafrana. |
| Narzędnik (z kim?) : Szafranem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szafranem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szafranie |
| Nie rozmawiamy o Janie Szafranie. |
| Wołacz (o!): Szafranie |
| Mój drogi Janie Szafranie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZAFRANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szafran |
| Autorką artykułu jest Ewa Szafran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szafran |
| Udałem się po poradę do Ewy Szafran. |
| Celownik (komu?) : Szafran |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szafran. |
| Biernik (kogo?) : Szafran |
| Wszyscy lubią Ewę Szafran. |
| Narzędnik (z kim?) : Szafran |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szafran. |
| Miejscownik (o kim?) : Szafran |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szafran. |
| Wołacz (o!): Szafran |
| Mylisz się Ewo Szafran! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZAFRANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szafranowie, depr. Szafrany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szafranowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szafranów |
| Sprawa Ewy i Jana Szafranów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szafranom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szafranom. |
| Biernik (kogo?) : Szafranów |
| Ewę i Jana Szafranów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szafranami |
| Z Ewą i Janem Szafranami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szafranach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szafranach. |
| Wołacz (o!): Szafranowie, depr. Szafrany |
| Ewo i Janie Szafranowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZAFRANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szafran |
| To są siostry Ewa i Magda Szafran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szafran |
| Przed domem Ewy i Magdy Szafran doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szafran |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szafran. |
| Biernik (kogo?) : Szafran |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szafran. |
| Narzędnik (z kim?) : Szafran |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szafran był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szafran |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szafran. |
| Wołacz (o!): Szafran |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szafran! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZAFRAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZAFRAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZAFRAN
Wybrane słowoMaratonrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
maratonu, maratonowi, maratonem, maratonie, maratonach, maratonami, maratonom, maratonów, maratony, ,...
eOdmiany.pl ©2025