Nazwisko mężczyzny (pan) - SZANTYR |
---|
Mianownik (kto?) : Szantyr |
To jest Jan Szantyr. |
Dopełniacz (kogo?) : Szantyra |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szantyra. |
Celownik (komu?) : Szantyrowi |
Janowi Szantyrowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szantyra |
Nikt tam nie widział Jana Szantyra. |
Narzędnik (z kim?) : Szantyrem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szantyrem. |
Miejscownik (o kim?) : Szantyrze |
Nie rozmawiamy o Janie Szantyrze. |
Wołacz (o!): Szantyrze |
Mój drogi Janie Szantyrze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZANTYRNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szantyr |
Autorką artykułu jest Ewa Szantyr. |
Dopełniacz (kogo?) : Szantyr |
Udałem się po poradę do Ewy Szantyr. |
Celownik (komu?) : Szantyr |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szantyr. |
Biernik (kogo?) : Szantyr |
Wszyscy lubią Ewę Szantyr. |
Narzędnik (z kim?) : Szantyr |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szantyr. |
Miejscownik (o kim?) : Szantyr |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szantyr. |
Wołacz (o!): Szantyr |
Mylisz się Ewo Szantyr! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZANTYRRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szantyrowie, depr. Szantyry |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szantyrowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szantyrów |
Sprawa Ewy i Jana Szantyrów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szantyrom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szantyrom. |
Biernik (kogo?) : Szantyrów |
Ewę i Jana Szantyrów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szantyrami |
Z Ewą i Janem Szantyrami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szantyrach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szantyrach. |
Wołacz (o!): Szantyrowie, depr. Szantyry |
Ewo i Janie Szantyrowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZANTYRNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szantyr |
To są siostry Ewa i Magda Szantyr. |
Dopełniacz (kogo?) : Szantyr |
Przed domem Ewy i Magdy Szantyr doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szantyr |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szantyr. |
Biernik (kogo?) : Szantyr |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szantyr. |
Narzędnik (z kim?) : Szantyr |
Wywiad z Ewą i Magdą Szantyr był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szantyr |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szantyr. |
Wołacz (o!): Szantyr |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szantyr! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZANTYR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZANTYR
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZANTYR
eOdmiany.pl ©2024