Nazwisko mężczyzny (pan) - SZARUBKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Szarubka |
To jest Jan Szarubka. |
Dopełniacz (kogo?) : Szarubki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szarubki. |
Celownik (komu?) : Szarubce |
Janowi Szarubce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szarubkę |
Nikt tam nie widział Jana Szarubkę. |
Narzędnik (z kim?) : Szarubką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szarubką. |
Miejscownik (o kim?) : Szarubce |
Nie rozmawiamy o Janie Szarubce. |
Wołacz (o!): Szarubko |
Mój drogi Janie Szarubko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZARUBKA |
---|
Mianownik (kto?) : Szarubka |
Autorką artykułu jest Ewa Szarubka. |
Dopełniacz (kogo?) : Szarubki |
Udałem się po poradę do Ewy Szarubki. |
Celownik (komu?) : Szarubce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szarubce. |
Biernik (kogo?) : Szarubkę |
Wszyscy lubią Ewę Szarubkę. |
Narzędnik (z kim?) : Szarubką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szarubką. |
Miejscownik (o kim?) : Szarubce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szarubce. |
Wołacz (o!): Szarubko |
Mylisz się Ewo Szarubko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZARUBKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Szarubkowie, depr. Szarubki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szarubkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szarubków |
Sprawa Ewy i Jana Szarubków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szarubkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szarubkom. |
Biernik (kogo?) : Szarubków |
Ewę i Jana Szarubków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szarubkami |
Z Ewą i Janem Szarubkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szarubkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szarubkach. |
Wołacz (o!): Szarubkowie, depr. Szarubki |
Ewo i Janie Szarubkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZARUBKA |
---|
Mianownik (kto?) : Szarubki |
To są siostry Ewa i Magda Szarubki. |
Dopełniacz (kogo?) : Szarubek |
Przed domem Ewy i Magdy Szarubek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szarubkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szarubkom. |
Biernik (kogo?) : Szarubki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szarubki. |
Narzędnik (z kim?) : Szarubkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Szarubkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szarubkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szarubkach. |
Wołacz (o!): Szarubki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szarubki! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZARUBKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZARUBKA
Zobacz synonimy słowa SZARUBKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZARUBKA
Wybrane słowoetiologrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
etiologach, etiologami, etiologom, etiologa, etiologiem, etiologowi, etiologu, etiologów, etiologowie, etiolodzy, etiologi, ,...
eOdmiany.pl ©2024