Nazwisko mężczyzny (pan) - SZCZURAK |
---|
Mianownik (kto?) : Szczurak |
To jest Jan Szczurak. |
Dopełniacz (kogo?) : Szczuraka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szczuraka. |
Celownik (komu?) : Szczurakowi |
Janowi Szczurakowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szczuraka |
Nikt tam nie widział Jana Szczuraka. |
Narzędnik (z kim?) : Szczurakiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szczurakiem. |
Miejscownik (o kim?) : Szczuraku |
Nie rozmawiamy o Janie Szczuraku. |
Wołacz (o!): Szczuraku |
Mój drogi Janie Szczuraku. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZCZURAKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szczurak |
Autorką artykułu jest Ewa Szczurak. |
Dopełniacz (kogo?) : Szczurak |
Udałem się po poradę do Ewy Szczurak. |
Celownik (komu?) : Szczurak |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szczurak. |
Biernik (kogo?) : Szczurak |
Wszyscy lubią Ewę Szczurak. |
Narzędnik (z kim?) : Szczurak |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szczurak. |
Miejscownik (o kim?) : Szczurak |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szczurak. |
Wołacz (o!): Szczurak |
Mylisz się Ewo Szczurak! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZCZURAKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szczurakowie, Szczuracy, depr. Szczuraki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szczurakowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szczuraków |
Sprawa Ewy i Jana Szczuraków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szczurakom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szczurakom. |
Biernik (kogo?) : Szczuraków |
Ewę i Jana Szczuraków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szczurakami |
Z Ewą i Janem Szczurakami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szczurakach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szczurakach. |
Wołacz (o!): Szczurakowie, Szczuracy, depr. Szczuraki |
Ewo i Janie Szczurakowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZCZURAKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szczurak |
To są siostry Ewa i Magda Szczurak. |
Dopełniacz (kogo?) : Szczurak |
Przed domem Ewy i Magdy Szczurak doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szczurak |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szczurak. |
Biernik (kogo?) : Szczurak |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szczurak. |
Narzędnik (z kim?) : Szczurak |
Wywiad z Ewą i Magdą Szczurak był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szczurak |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szczurak. |
Wołacz (o!): Szczurak |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szczurak! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZCZURAK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZCZURAK
Zobacz synonimy słowa SZCZURAK
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZCZURAK
Wybrane słowozabobonrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
zabobony, zabobonu, zabobonów, zabobonowi, zabobonom, zabobonie, zabobonem, zabobonami, zabobonach, ,...
eOdmiany.pl ©2024