Nazwisko mężczyzny (pan) - SZKORUTANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkoruta |
To jest Jan Szkoruta. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkoruty |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szkoruty. |
Celownik (komu?) : Szkorucie |
Janowi Szkorucie dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szkorutę |
Nikt tam nie widział Jana Szkorutę. |
Narzędnik (z kim?) : Szkorutą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szkorutą. |
Miejscownik (o kim?) : Szkorucie |
Nie rozmawiamy o Janie Szkorucie. |
Wołacz (o!): Szkoruto |
Mój drogi Janie Szkoruto. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZKORUTA |
---|
Mianownik (kto?) : Szkoruta |
Autorką artykułu jest Ewa Szkoruta. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkoruty |
Udałem się po poradę do Ewy Szkoruty. |
Celownik (komu?) : Szkorucie |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szkorucie. |
Biernik (kogo?) : Szkorutę |
Wszyscy lubią Ewę Szkorutę. |
Narzędnik (z kim?) : Szkorutą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szkorutą. |
Miejscownik (o kim?) : Szkorucie |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szkorucie. |
Wołacz (o!): Szkoruto |
Mylisz się Ewo Szkoruto! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZKORUTARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkorutowie, depr. Szkoruty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szkorutowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkorutów |
Sprawa Ewy i Jana Szkorutów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szkorutom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szkorutom. |
Biernik (kogo?) : Szkorutów |
Ewę i Jana Szkorutów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szkorutami |
Z Ewą i Janem Szkorutami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szkorutach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szkorutach. |
Wołacz (o!): Szkorutowie, depr. Szkoruty |
Ewo i Janie Szkorutowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZKORUTA |
---|
Mianownik (kto?) : Szkoruty |
To są siostry Ewa i Magda Szkoruty. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkorut |
Przed domem Ewy i Magdy Szkorut doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szkorutom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szkorutom. |
Biernik (kogo?) : Szkoruty |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szkoruty. |
Narzędnik (z kim?) : Szkorutami |
Wywiad z Ewą i Magdą Szkorutami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szkorutach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szkorutach. |
Wołacz (o!): Szkoruty |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szkoruty! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZKORUTA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZKORUTA
Zobacz synonimy słowa SZKORUTA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZKORUTA
eOdmiany.pl ©2024