Nazwisko mężczyzny (pan) - SZKURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkura |
To jest Jan Szkura. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szkury. |
Celownik (komu?) : Szkurze |
Janowi Szkurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szkurę |
Nikt tam nie widział Jana Szkurę. |
Narzędnik (z kim?) : Szkurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szkurą. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurze |
Nie rozmawiamy o Janie Szkurze. |
Wołacz (o!): Szkuro |
Mój drogi Janie Szkuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZKURA |
---|
Mianownik (kto?) : Szkura |
Autorką artykułu jest Ewa Szkura. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkury |
Udałem się po poradę do Ewy Szkury. |
Celownik (komu?) : Szkurze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szkurze. |
Biernik (kogo?) : Szkurę |
Wszyscy lubią Ewę Szkurę. |
Narzędnik (z kim?) : Szkurą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szkurą. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szkurze. |
Wołacz (o!): Szkuro |
Mylisz się Ewo Szkuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZKURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkurowie, depr. Szkury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szkurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkurów |
Sprawa Ewy i Jana Szkurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szkurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szkurom. |
Biernik (kogo?) : Szkurów |
Ewę i Jana Szkurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szkurami |
Z Ewą i Janem Szkurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szkurach. |
Wołacz (o!): Szkurowie, depr. Szkury |
Ewo i Janie Szkurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZKURA |
---|
Mianownik (kto?) : Szkury |
To są siostry Ewa i Magda Szkury. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkur |
Przed domem Ewy i Magdy Szkur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szkurom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szkurom. |
Biernik (kogo?) : Szkury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szkury. |
Narzędnik (z kim?) : Szkurami |
Wywiad z Ewą i Magdą Szkurami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szkurach. |
Wołacz (o!): Szkury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szkury! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZKURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZKURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZKURA
Wybrane słowobiblizmrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
biblizmom, biblizmami, biblizmach, biblizmu, biblizmowi, biblizmem, biblizmie, biblizmy, biblizmów, ,...
eOdmiany.pl ©2024