Odmiana nazwiska - SZKURA
Odmiana przez przypadki nazwiska SZKURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZKURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkura |
| To jest Jan Szkura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szkury. |
| Celownik (komu?) : Szkurze |
| Janowi Szkurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szkurę |
| Nikt tam nie widział Jana Szkurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szkurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Szkurze. |
| Wołacz (o!): Szkuro |
| Mój drogi Janie Szkuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZKURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkura |
| Autorką artykułu jest Ewa Szkura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkury |
| Udałem się po poradę do Ewy Szkury. |
| Celownik (komu?) : Szkurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szkurze. |
| Biernik (kogo?) : Szkurę |
| Wszyscy lubią Ewę Szkurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szkurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szkurze. |
| Wołacz (o!): Szkuro |
| Mylisz się Ewo Szkuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZKURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkurowie, depr. Szkury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szkurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkurów |
| Sprawa Ewy i Jana Szkurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szkurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szkurom. |
| Biernik (kogo?) : Szkurów |
| Ewę i Jana Szkurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szkurami |
| Z Ewą i Janem Szkurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szkurach. |
| Wołacz (o!): Szkurowie, depr. Szkury |
| Ewo i Janie Szkurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZKURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szkury |
| To są siostry Ewa i Magda Szkury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szkur |
| Przed domem Ewy i Magdy Szkur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szkurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szkurom. |
| Biernik (kogo?) : Szkury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szkury. |
| Narzędnik (z kim?) : Szkurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szkurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szkurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szkurach. |
| Wołacz (o!): Szkury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szkury! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZKURA:
Szkura, Szkury, Szkurze, Szkurę, Szkurą, Szkuro, Szkurowie, Szkurów, Szkurom, Szkurami, Szkurach, Szkur,Zobacz nazwiska podobne do SZKURA:
SZKUDLAREK, SZKUTNIK, SZKUP, SZKUTA, SZKURŁAT, SZKUDLARSKA, SZKUDLARZ, SZKUCIK, SZKUDELSKA, SZKUDŁAPSKA, SZKUAT, SZKUDLARCZYK, SZKUTNICKA, SZKURAT, SZKUTAK,
Zobacz podział na sylaby słowa SZKURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZKURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZKURA