Nazwisko mężczyzny (pan) - SZKURNIK |
---|
Mianownik (kto?) : Szkurnik |
To jest Jan Szkurnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkurnika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szkurnika. |
Celownik (komu?) : Szkurnikowi |
Janowi Szkurnikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szkurnika |
Nikt tam nie widział Jana Szkurnika. |
Narzędnik (z kim?) : Szkurnikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szkurnikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurniku |
Nie rozmawiamy o Janie Szkurniku. |
Wołacz (o!): Szkurniku |
Mój drogi Janie Szkurniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZKURNIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkurnik |
Autorką artykułu jest Ewa Szkurnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkurnik |
Udałem się po poradę do Ewy Szkurnik. |
Celownik (komu?) : Szkurnik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szkurnik. |
Biernik (kogo?) : Szkurnik |
Wszyscy lubią Ewę Szkurnik. |
Narzędnik (z kim?) : Szkurnik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szkurnik. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurnik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szkurnik. |
Wołacz (o!): Szkurnik |
Mylisz się Ewo Szkurnik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZKURNIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkurnikowie, Szkurnicy, depr. Szkurniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szkurnikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkurników |
Sprawa Ewy i Jana Szkurników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szkurnikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szkurnikom. |
Biernik (kogo?) : Szkurników |
Ewę i Jana Szkurników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szkurnikami |
Z Ewą i Janem Szkurnikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurnikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szkurnikach. |
Wołacz (o!): Szkurnikowie, Szkurnicy, depr. Szkurniki |
Ewo i Janie Szkurnikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZKURNIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szkurnik |
To są siostry Ewa i Magda Szkurnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Szkurnik |
Przed domem Ewy i Magdy Szkurnik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szkurnik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szkurnik. |
Biernik (kogo?) : Szkurnik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szkurnik. |
Narzędnik (z kim?) : Szkurnik |
Wywiad z Ewą i Magdą Szkurnik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szkurnik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szkurnik. |
Wołacz (o!): Szkurnik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szkurnik! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZKURNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZKURNIK
Zobacz synonimy słowa SZKURNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZKURNIK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024