Nazwisko mężczyzny (pan) - SZPEKALUK |
---|
Mianownik (kto?) : Szpekaluk |
To jest Jan Szpekaluk. |
Dopełniacz (kogo?) : Szpekaluka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szpekaluka. |
Celownik (komu?) : Szpekalukowi |
Janowi Szpekalukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szpekaluka |
Nikt tam nie widział Jana Szpekaluka. |
Narzędnik (z kim?) : Szpekalukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szpekalukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Szpekaluku |
Nie rozmawiamy o Janie Szpekaluku. |
Wołacz (o!): Szpekaluku |
Mój drogi Janie Szpekaluku. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZPEKALUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szpekaluk |
Autorką artykułu jest Ewa Szpekaluk. |
Dopełniacz (kogo?) : Szpekaluk |
Udałem się po poradę do Ewy Szpekaluk. |
Celownik (komu?) : Szpekaluk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szpekaluk. |
Biernik (kogo?) : Szpekaluk |
Wszyscy lubią Ewę Szpekaluk. |
Narzędnik (z kim?) : Szpekaluk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szpekaluk. |
Miejscownik (o kim?) : Szpekaluk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szpekaluk. |
Wołacz (o!): Szpekaluk |
Mylisz się Ewo Szpekaluk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZPEKALUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szpekalukowie, Szpekalucy, depr. Szpekaluki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szpekalukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szpekaluków |
Sprawa Ewy i Jana Szpekaluków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szpekalukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szpekalukom. |
Biernik (kogo?) : Szpekaluków |
Ewę i Jana Szpekaluków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szpekalukami |
Z Ewą i Janem Szpekalukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szpekalukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szpekalukach. |
Wołacz (o!): Szpekalukowie, Szpekalucy, depr. Szpekaluki |
Ewo i Janie Szpekalukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZPEKALUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szpekaluk |
To są siostry Ewa i Magda Szpekaluk. |
Dopełniacz (kogo?) : Szpekaluk |
Przed domem Ewy i Magdy Szpekaluk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szpekaluk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szpekaluk. |
Biernik (kogo?) : Szpekaluk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szpekaluk. |
Narzędnik (z kim?) : Szpekaluk |
Wywiad z Ewą i Magdą Szpekaluk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szpekaluk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szpekaluk. |
Wołacz (o!): Szpekaluk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szpekaluk! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZPEKALUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZPEKALUK
Zobacz synonimy słowa SZPEKALUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZPEKALUK
Wybrane słowocharkotrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
charkotom, charkotami, charkotach, charkotu, charkotowi, charkotem, charkocie, charkoty, charkotów, ,...
eOdmiany.pl ©2024