Nazwisko mężczyzny (pan) - SZPURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpurko |
| To jest Jan Szpurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szpurki. |
| Celownik (komu?) : Szpurce |
| Janowi Szpurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szpurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Szpurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szpurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Szpurce. |
| Wołacz (o!): Szpurko |
| Mój drogi Janie Szpurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZPURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Szpurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Szpurko. |
| Celownik (komu?) : Szpurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szpurko. |
| Biernik (kogo?) : Szpurko |
| Wszyscy lubią Ewę Szpurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szpurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szpurko. |
| Wołacz (o!): Szpurko |
| Mylisz się Ewo Szpurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZPURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpurkowie, depr. Szpurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szpurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpurków |
| Sprawa Ewy i Jana Szpurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szpurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szpurkom. |
| Biernik (kogo?) : Szpurków |
| Ewę i Jana Szpurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szpurkami |
| Z Ewą i Janem Szpurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szpurkach. |
| Wołacz (o!): Szpurkowie, depr. Szpurki |
| Ewo i Janie Szpurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZPURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpurko |
| To są siostry Ewa i Magda Szpurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Szpurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szpurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szpurko. |
| Biernik (kogo?) : Szpurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szpurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szpurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szpurko. |
| Wołacz (o!): Szpurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szpurko! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZPURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZPURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZPURKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025