Nazwisko mężczyzny (pan) - SZPYRANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpyra |
| To jest Jan Szpyra. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpyry |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szpyry. |
| Celownik (komu?) : Szpyrze |
| Janowi Szpyrze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szpyrę |
| Nikt tam nie widział Jana Szpyrę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpyrą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szpyrą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpyrze |
| Nie rozmawiamy o Janie Szpyrze. |
| Wołacz (o!): Szpyro |
| Mój drogi Janie Szpyro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZPYRA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpyra |
| Autorką artykułu jest Ewa Szpyra. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpyry |
| Udałem się po poradę do Ewy Szpyry. |
| Celownik (komu?) : Szpyrze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szpyrze. |
| Biernik (kogo?) : Szpyrę |
| Wszyscy lubią Ewę Szpyrę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpyrą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szpyrą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpyrze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szpyrze. |
| Wołacz (o!): Szpyro |
| Mylisz się Ewo Szpyro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZPYRARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpyrowie, depr. Szpyry |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szpyrowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpyrów |
| Sprawa Ewy i Jana Szpyrów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szpyrom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szpyrom. |
| Biernik (kogo?) : Szpyrów |
| Ewę i Jana Szpyrów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szpyrami |
| Z Ewą i Janem Szpyrami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpyrach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szpyrach. |
| Wołacz (o!): Szpyrowie, depr. Szpyry |
| Ewo i Janie Szpyrowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZPYRA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szpyry |
| To są siostry Ewa i Magda Szpyry. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szpyr |
| Przed domem Ewy i Magdy Szpyr doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szpyrom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szpyrom. |
| Biernik (kogo?) : Szpyry |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szpyry. |
| Narzędnik (z kim?) : Szpyrami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szpyrami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szpyrach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szpyrach. |
| Wołacz (o!): Szpyry |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szpyry! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZPYRA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZPYRA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZPYRA
Wybrane słowowuefmenrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
wuefmeny, wuefmenów, wuefmenowi, wuefmenom, wuefmenie, wuefmeni, wuefmenem, wuefmenami, wuefmenach, wuefmena, ,...
eOdmiany.pl ©2025