Nazwisko mężczyzny (pan) - SZRUBANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szruba |
| To jest Jan Szruba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szruby |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szruby. |
| Celownik (komu?) : Szrubie |
| Janowi Szrubie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szrubę |
| Nikt tam nie widział Jana Szrubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szrubą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szrubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szrubie |
| Nie rozmawiamy o Janie Szrubie. |
| Wołacz (o!): Szrubo |
| Mój drogi Janie Szrubo. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZRUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szruba |
| Autorką artykułu jest Ewa Szruba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szruby |
| Udałem się po poradę do Ewy Szruby. |
| Celownik (komu?) : Szrubie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szrubie. |
| Biernik (kogo?) : Szrubę |
| Wszyscy lubią Ewę Szrubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szrubą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szrubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szrubie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szrubie. |
| Wołacz (o!): Szrubo |
| Mylisz się Ewo Szrubo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZRUBARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szrubowie, depr. Szruby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szrubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szrubów |
| Sprawa Ewy i Jana Szrubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szrubom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szrubom. |
| Biernik (kogo?) : Szrubów |
| Ewę i Jana Szrubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szrubami |
| Z Ewą i Janem Szrubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szrubach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szrubach. |
| Wołacz (o!): Szrubowie, depr. Szruby |
| Ewo i Janie Szrubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZRUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szruby |
| To są siostry Ewa i Magda Szruby. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szrub |
| Przed domem Ewy i Magdy Szrub doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szrubom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szrubom. |
| Biernik (kogo?) : Szruby |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szruby. |
| Narzędnik (z kim?) : Szrubami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szrubami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szrubach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szrubach. |
| Wołacz (o!): Szruby |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szruby! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZRUBA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZRUBA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZRUBA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025