Nazwisko mężczyzny (pan) - SZTRAUBE |
---|
Mianownik (kto?) : Sztraube |
To jest Jan Sztraube. |
Dopełniacz (kogo?) : Sztraubego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Sztraubego. |
Celownik (komu?) : Sztraubemu |
Janowi Sztraubemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Sztraubego |
Nikt tam nie widział Jana Sztraubego. |
Narzędnik (z kim?) : Sztraubem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sztraubem. |
Miejscownik (o kim?) : Sztraubem |
Nie rozmawiamy o Janie Sztraubem. |
Wołacz (o!): Sztraube |
Mój drogi Janie Sztraube. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZTRAUBENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sztraube |
Autorką artykułu jest Ewa Sztraube. |
Dopełniacz (kogo?) : Sztraube |
Udałem się po poradę do Ewy Sztraube. |
Celownik (komu?) : Sztraube |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Sztraube. |
Biernik (kogo?) : Sztraube |
Wszyscy lubią Ewę Sztraube. |
Narzędnik (z kim?) : Sztraube |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sztraube. |
Miejscownik (o kim?) : Sztraube |
Koleżanki plotkowały o Ewie Sztraube. |
Wołacz (o!): Sztraube |
Mylisz się Ewo Sztraube! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZTRAUBERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Sztraubowie, depr. Sztraube |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Sztraubowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Sztraubów, Sztraubych |
Sprawa Ewy i Jana Sztraubów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Sztraubom, Sztraubym |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sztraubom. |
Biernik (kogo?) : Sztraubów, Sztraubych |
Ewę i Jana Sztraubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Sztraubami, Sztraubymi |
Z Ewą i Janem Sztraubami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Sztraubach, Sztraubych |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sztraubach. |
Wołacz (o!): Sztraubowie, depr. Sztraube |
Ewo i Janie Sztraubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZTRAUBENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sztraube |
To są siostry Ewa i Magda Sztraube. |
Dopełniacz (kogo?) : Sztraube |
Przed domem Ewy i Magdy Sztraube doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Sztraube |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sztraube. |
Biernik (kogo?) : Sztraube |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sztraube. |
Narzędnik (z kim?) : Sztraube |
Wywiad z Ewą i Magdą Sztraube był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Sztraube |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sztraube. |
Wołacz (o!): Sztraube |
Dzień dobry Ewo i Magdo Sztraube! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZTRAUBE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZTRAUBE
Zobacz synonimy słowa SZTRAUBE
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZTRAUBE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024