Nazwisko mężczyzny (pan) - SZTUKIERT |
---|
Mianownik (kto?) : Sztukiert |
To jest Jan Sztukiert. |
Dopełniacz (kogo?) : Sztukierta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Sztukierta. |
Celownik (komu?) : Sztukiertowi |
Janowi Sztukiertowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Sztukierta |
Nikt tam nie widział Jana Sztukierta. |
Narzędnik (z kim?) : Sztukiertem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sztukiertem. |
Miejscownik (o kim?) : Sztukiercie |
Nie rozmawiamy o Janie Sztukiercie. |
Wołacz (o!): Sztukiercie |
Mój drogi Janie Sztukiercie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZTUKIERTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sztukiert |
Autorką artykułu jest Ewa Sztukiert. |
Dopełniacz (kogo?) : Sztukiert |
Udałem się po poradę do Ewy Sztukiert. |
Celownik (komu?) : Sztukiert |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Sztukiert. |
Biernik (kogo?) : Sztukiert |
Wszyscy lubią Ewę Sztukiert. |
Narzędnik (z kim?) : Sztukiert |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sztukiert. |
Miejscownik (o kim?) : Sztukiert |
Koleżanki plotkowały o Ewie Sztukiert. |
Wołacz (o!): Sztukiert |
Mylisz się Ewo Sztukiert! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZTUKIERTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Sztukiertowie, depr. Sztukierty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Sztukiertowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Sztukiertów |
Sprawa Ewy i Jana Sztukiertów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Sztukiertom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sztukiertom. |
Biernik (kogo?) : Sztukiertów |
Ewę i Jana Sztukiertów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Sztukiertami |
Z Ewą i Janem Sztukiertami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Sztukiertach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sztukiertach. |
Wołacz (o!): Sztukiertowie, depr. Sztukierty |
Ewo i Janie Sztukiertowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZTUKIERTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sztukiert |
To są siostry Ewa i Magda Sztukiert. |
Dopełniacz (kogo?) : Sztukiert |
Przed domem Ewy i Magdy Sztukiert doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Sztukiert |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sztukiert. |
Biernik (kogo?) : Sztukiert |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sztukiert. |
Narzędnik (z kim?) : Sztukiert |
Wywiad z Ewą i Magdą Sztukiert był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Sztukiert |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sztukiert. |
Wołacz (o!): Sztukiert |
Dzień dobry Ewo i Magdo Sztukiert! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZTUKIERT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZTUKIERT
Zobacz synonimy słowa SZTUKIERT
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZTUKIERT
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024