Odmiana nazwiska - SZUBA-CYRAN
Odmiana przez przypadki nazwiska SZUBA-CYRAN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZUBA-CYRAN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuba-Cyran |
| To jest Jan Szuba-Cyran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuby-Cyrana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szuby-Cyrana. |
| Celownik (komu?) : Szubie-Cyranowi |
| Janowi Szubie-Cyranowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szubę-Cyrana |
| Nikt tam nie widział Jana Szubę-Cyrana. |
| Narzędnik (z kim?) : Szubą-Cyranem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szubą-Cyranem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szubie-Cyranie |
| Nie rozmawiamy o Janie Szubie-Cyranie. |
| Wołacz (o!): Szubo-Cyranie |
| Mój drogi Janie Szubo-Cyranie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZUBA-CYRANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuba-Cyran |
| Autorką artykułu jest Ewa Szuba-Cyran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuby-Cyran |
| Udałem się po poradę do Ewy Szuby-Cyran. |
| Celownik (komu?) : Szubie-Cyran |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szubie-Cyran. |
| Biernik (kogo?) : Szubę-Cyran |
| Wszyscy lubią Ewę Szubę-Cyran. |
| Narzędnik (z kim?) : Szubą-Cyran |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szubą-Cyran. |
| Miejscownik (o kim?) : Szubie-Cyran |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szubie-Cyran. |
| Wołacz (o!): Szubo-Cyran |
| Mylisz się Ewo Szubo-Cyran! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZUBA-CYRANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szubowie-Cyranowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szubowie-Cyranowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szubów-Cyranów |
| Sprawa Ewy i Jana Szubów-Cyranów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szubom-Cyranom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szubom-Cyranom. |
| Biernik (kogo?) : Szubów-Cyranów |
| Ewę i Jana Szubów-Cyranów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szubami-Cyranami |
| Z Ewą i Janem Szubami-Cyranami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szubach-Cyranach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szubach-Cyranach. |
| Wołacz (o!): Szubowie-Cyranowie |
| Ewo i Janie Szubowie-Cyranowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZUBA-CYRANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuby-Cyran |
| To są siostry Ewa i Magda Szuby-Cyran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szub-Cyran |
| Przed domem Ewy i Magdy Szub-Cyran doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szubom-Cyran |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szubom-Cyran. |
| Biernik (kogo?) : Szuby-Cyran |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szuby-Cyran. |
| Narzędnik (z kim?) : Szubami-Cyran |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szubami-Cyran był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szubach-Cyran |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szubach-Cyran. |
| Wołacz (o!): Szuby-Cyran |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szuby-Cyran! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZUBA-CYRAN:
Szuba-Cyran, Szuby-Cyrana, Szubie-Cyranowi, Szubę-Cyrana, Szubą-Cyranem, Szubie-Cyranie, Szubo-Cyranie, Szuby-Cyran, Szubie-Cyran, Szubę-Cyran, Szubą-Cyran, Szubo-Cyran, Szubowie-Cyranowie, Szubów-Cyranów, Szubom-Cyranom, Szubami-Cyranami, Szubach-Cyranach, Szub-Cyran, Szubom-Cyran, Szubami-Cyran, Szubach-Cyran,
Zobacz podział na sylaby słowa SZUBA-CYRAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZUBA-CYRAN
Zobacz synonimy słowa SZUBA-CYRAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZUBA-CYRAN