Odmiana nazwiska - SZUK
Odmiana przez przypadki nazwiska SZUK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZUK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuk |
| To jest Jan Szuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szuka. |
| Celownik (komu?) : Szukowi |
| Janowi Szukowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szuka |
| Nikt tam nie widział Jana Szuka. |
| Narzędnik (z kim?) : Szukiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szukiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szuku |
| Nie rozmawiamy o Janie Szuku. |
| Wołacz (o!): Szuku |
| Mój drogi Janie Szuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuk |
| Autorką artykułu jest Ewa Szuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuk |
| Udałem się po poradę do Ewy Szuk. |
| Celownik (komu?) : Szuk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szuk. |
| Biernik (kogo?) : Szuk |
| Wszyscy lubią Ewę Szuk. |
| Narzędnik (z kim?) : Szuk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szuk. |
| Miejscownik (o kim?) : Szuk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szuk. |
| Wołacz (o!): Szuk |
| Mylisz się Ewo Szuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szukowie, Szucy, depr. Szuki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuków |
| Sprawa Ewy i Jana Szuków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szukom. |
| Biernik (kogo?) : Szuków |
| Ewę i Jana Szuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szukami |
| Z Ewą i Janem Szukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szukach. |
| Wołacz (o!): Szukowie, Szucy, depr. Szuki |
| Ewo i Janie Szukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuk |
| To są siostry Ewa i Magda Szuk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuk |
| Przed domem Ewy i Magdy Szuk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szuk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szuk. |
| Biernik (kogo?) : Szuk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szuk. |
| Narzędnik (z kim?) : Szuk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szuk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szuk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szuk. |
| Wołacz (o!): Szuk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szuk! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZUK:
Szuk, Szuka, Szukowi, Szukiem, Szuku, Szukowie, Szucy, Szuki, Szuków, Szukom, Szukami, Szukach,Zobacz nazwiska podobne do SZUK:
SZYMAŃSKA, SZEWCZYK, SZCZEPAŃSKA, SZULC, SZYMCZAK, SZCZEPANIAK, SZYDŁOWSKA, SZCZĘSNA, SZCZEPANIK, SZYMCZYK, SZCZYGIEŁ, SZOSTAK, SZAFRAŃSKA, SZCZEŚNIAK, SZWED,
Zobacz podział na sylaby słowa SZUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZUK