Odmiana nazwiska - SZUR
Odmiana przez przypadki nazwiska SZUR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szur |
| To jest Jan Szur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szura. |
| Celownik (komu?) : Szurowi |
| Janowi Szurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szura |
| Nikt tam nie widział Jana Szura. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Szurze. |
| Wołacz (o!): Szurze |
| Mój drogi Janie Szurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szur |
| Autorką artykułu jest Ewa Szur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szur |
| Udałem się po poradę do Ewy Szur. |
| Celownik (komu?) : Szur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szur. |
| Biernik (kogo?) : Szur |
| Wszyscy lubią Ewę Szur. |
| Narzędnik (z kim?) : Szur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szur. |
| Miejscownik (o kim?) : Szur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szur. |
| Wołacz (o!): Szur |
| Mylisz się Ewo Szur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurowie, depr. Szury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurów |
| Sprawa Ewy i Jana Szurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurom. |
| Biernik (kogo?) : Szurów |
| Ewę i Jana Szurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szurami |
| Z Ewą i Janem Szurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurach. |
| Wołacz (o!): Szurowie, depr. Szury |
| Ewo i Janie Szurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szur |
| To są siostry Ewa i Magda Szur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szur |
| Przed domem Ewy i Magdy Szur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szur. |
| Biernik (kogo?) : Szur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szur. |
| Narzędnik (z kim?) : Szur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szur. |
| Wołacz (o!): Szur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szur! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZUR:
Szur, Szura, Szurowi, Szurem, Szurze, Szurowie, Szury, Szurów, Szurom, Szurami, Szurach,Zobacz nazwiska podobne do SZUR:
SZYMAŃSKA, SZEWCZYK, SZCZEPAŃSKA, SZULC, SZYMCZAK, SZCZEPANIAK, SZYDŁOWSKA, SZCZĘSNA, SZCZEPANIK, SZYMCZYK, SZCZYGIEŁ, SZOSTAK, SZAFRAŃSKA, SZCZEŚNIAK, SZWED,
Zobacz podział na sylaby słowa SZUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZUR