Odmiana nazwiska - SZURAŁA
Zobacz też odmianę slowa SZURAŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska SZURAŁA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZURAŁANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurała |
| To jest Jan Szurała. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurały |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szurały. |
| Celownik (komu?) : Szurale |
| Janowi Szurale dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szurałę |
| Nikt tam nie widział Jana Szurałę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurałą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurałą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurale |
| Nie rozmawiamy o Janie Szurale. |
| Wołacz (o!): Szurało |
| Mój drogi Janie Szurało. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZURAŁA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurała |
| Autorką artykułu jest Ewa Szurała. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurały |
| Udałem się po poradę do Ewy Szurały. |
| Celownik (komu?) : Szurale |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szurale. |
| Biernik (kogo?) : Szurałę |
| Wszyscy lubią Ewę Szurałę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurałą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szurałą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurale |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szurale. |
| Wołacz (o!): Szurało |
| Mylisz się Ewo Szurało! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZURAŁARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurałowie, depr. Szurały |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurałowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurałów |
| Sprawa Ewy i Jana Szurałów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szurałom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurałom. |
| Biernik (kogo?) : Szurałów |
| Ewę i Jana Szurałów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szurałami |
| Z Ewą i Janem Szurałami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurałach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurałach. |
| Wołacz (o!): Szurałowie, depr. Szurały |
| Ewo i Janie Szurałowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZURAŁA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurała |
| To są siostry Ewa i Magda Szurała. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurały |
| Przed domem Ewy i Magdy Szurały doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szurale |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szurale. |
| Biernik (kogo?) : Szurałę |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szurałę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurałą |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szurałą był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurale |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szurale. |
| Wołacz (o!): Szurało |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szurało! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZURAŁA:
Szurała, Szurały, Szurale, Szurałę, Szurałą, Szurało, Szurałowie, Szurałów, Szurałom, Szurałami, Szurałach,
Zobacz podział na sylaby słowa SZURAŁA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZURAŁA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZURAŁA
Wybrane słowominibusrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy, męski rzeczowyodmiany:
minibusom, minibusami, minibusach, minibusu, minibusowi, minibusem, minibusie, minibusy, minibusów, minibusa, ,...