Nazwisko mężczyzny (pan) - SZURO |
---|
Mianownik (kto?) : Szuro |
To jest Jan Szuro. |
Dopełniacz (kogo?) : Szury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szury. |
Celownik (komu?) : Szurze |
Janowi Szurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szurę |
Nikt tam nie widział Jana Szurę. |
Narzędnik (z kim?) : Szurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurą. |
Miejscownik (o kim?) : Szurze |
Nie rozmawiamy o Janie Szurze. |
Wołacz (o!): Szuro |
Mój drogi Janie Szuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZURONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szuro |
Autorką artykułu jest Ewa Szuro. |
Dopełniacz (kogo?) : Szuro |
Udałem się po poradę do Ewy Szuro. |
Celownik (komu?) : Szuro |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szuro. |
Biernik (kogo?) : Szuro |
Wszyscy lubią Ewę Szuro. |
Narzędnik (z kim?) : Szuro |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szuro. |
Miejscownik (o kim?) : Szuro |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szuro. |
Wołacz (o!): Szuro |
Mylisz się Ewo Szuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZURORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szurowie, depr. Szury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szurów |
Sprawa Ewy i Jana Szurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurom. |
Biernik (kogo?) : Szurów |
Ewę i Jana Szurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szurami |
Z Ewą i Janem Szurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurach. |
Wołacz (o!): Szurowie, depr. Szury |
Ewo i Janie Szurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZURONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szuro |
To są siostry Ewa i Magda Szuro. |
Dopełniacz (kogo?) : Szuro |
Przed domem Ewy i Magdy Szuro doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szuro |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szuro. |
Biernik (kogo?) : Szuro |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szuro. |
Narzędnik (z kim?) : Szuro |
Wywiad z Ewą i Magdą Szuro był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szuro |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szuro. |
Wołacz (o!): Szuro |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szuro! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZURO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZURO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZURO
Wybrane słowodystansrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
dystansach, dystansami, dystanse, dystansem, dystansie, dystansom, dystansów, dystansu, dystansy, ,...
eOdmiany.pl ©2024