Odmiana nazwiska - SZURO

Odmiana przez przypadki nazwiska SZURO:

 nazwisko mężczyzny  nazwisko kobiety  nazwisko małżeństwa  nazwisko kobiet

Nazwisko mężczyzny (pan) - SZURO

Mianownik (kto?) :  Szuro
To jest Jan Szuro.
Dopełniacz (kogo?) :  Szury
Na spotkaniu zabrakło Jana Szury.
Celownik (komu?) :  Szurze
Janowi Szurze dostarczono dwie przesyłki.
Biernik (kogo?) :  Szurę
Nikt tam nie widział Jana Szurę.
Narzędnik (z kim?) :  Szurą
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurą.
Miejscownik (o kim?) :  Szurze
Nie rozmawiamy o Janie Szurze.
Wołacz (o!):   Szuro
Mój drogi Janie Szuro.

Nazwisko kobiety (pani) - SZURO

Nazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Szuro
Autorką artykułu jest Ewa Szuro.
Dopełniacz (kogo?) :  Szuro
Udałem się po poradę do Ewy Szuro.
Celownik (komu?) :  Szuro
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szuro.
Biernik (kogo?) :  Szuro
Wszyscy lubią Ewę Szuro.
Narzędnik (z kim?) :  Szuro
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szuro.
Miejscownik (o kim?) :  Szuro
Koleżanki plotkowały o Ewie Szuro.
Wołacz (o!):   Szuro
Mylisz się Ewo Szuro!

Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZURO

Również grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.
Mianownik (kto?) :  Szurowie, depr. Szury
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurowie.
Dopełniacz (kogo?) :  Szurów
Sprawa Ewy i Jana Szurów nie była interesująca.
Celownik (komu?) :  Szurom
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurom.
Biernik (kogo?) :  Szurów
Ewę i Jana Szurów uhonorowano tytułem "Para Roku".
Narzędnik (z kim?) :  Szurami
Z Ewą i Janem Szurami mamy wspólne zdjęcia.
Miejscownik (o kim?) :  Szurach
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurach.
Wołacz (o!):   Szurowie, depr. Szury
Ewo i Janie Szurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia.

Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZURO

Nazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Szuro
To są siostry Ewa i Magda Szuro.
Dopełniacz (kogo?) :  Szuro
Przed domem Ewy i Magdy Szuro doszło do wypadku.
Celownik (komu?) :  Szuro
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szuro.
Biernik (kogo?) :  Szuro
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szuro.
Narzędnik (z kim?) :  Szuro
Wywiad z Ewą i Magdą Szuro był bardzo zaskakujący.
Miejscownik (o kim?) :  Szuro
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szuro.
Wołacz (o!):   Szuro
Dzień dobry Ewo i Magdo Szuro!

Wszystkie odmiany nazwiska SZURO:

Szuro, Szury, Szurze, Szurę, Szurą, Szurowie, Szurów, Szurom, Szurami, Szurach,




Zobacz nazwiska podobne do SZURO:

SZULC, SZUBA, SZUBERT, SZUMSKA, SZULIK, SZUSTER, SZUSTAK, SZUKALSKA, SZURA, SZUKAŁA, SZUMILAS, SZUL, SZUMOWSKA, SZUMIŃSKA, SZUSZKIEWICZ,


Zobacz co to jest SZURO

Zobacz podział na sylaby słowa SZURO

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZURO

Zobacz synonimy słowa SZURO

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter SZURO Zobacz anagramy i słowa z liter - SZURO




eOdmiany.pl ©2024