Odmiana nazwiska - SZURO
Odmiana przez przypadki nazwiska SZURO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZURO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuro |
| To jest Jan Szuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szury. |
| Celownik (komu?) : Szurze |
| Janowi Szurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szurę |
| Nikt tam nie widział Jana Szurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Szurze. |
| Wołacz (o!): Szuro |
| Mój drogi Janie Szuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZURONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuro |
| Autorką artykułu jest Ewa Szuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuro |
| Udałem się po poradę do Ewy Szuro. |
| Celownik (komu?) : Szuro |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szuro. |
| Biernik (kogo?) : Szuro |
| Wszyscy lubią Ewę Szuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Szuro |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szuro. |
| Miejscownik (o kim?) : Szuro |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szuro. |
| Wołacz (o!): Szuro |
| Mylisz się Ewo Szuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZURORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szurowie, depr. Szury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szurów |
| Sprawa Ewy i Jana Szurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurom. |
| Biernik (kogo?) : Szurów |
| Ewę i Jana Szurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szurami |
| Z Ewą i Janem Szurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurach. |
| Wołacz (o!): Szurowie, depr. Szury |
| Ewo i Janie Szurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZURONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szuro |
| To są siostry Ewa i Magda Szuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szuro |
| Przed domem Ewy i Magdy Szuro doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szuro |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szuro. |
| Biernik (kogo?) : Szuro |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Szuro |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szuro był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szuro |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szuro. |
| Wołacz (o!): Szuro |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szuro! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZURO:
Szuro, Szury, Szurze, Szurę, Szurą, Szurowie, Szurów, Szurom, Szurami, Szurach,Zobacz nazwiska podobne do SZURO:
SZULC, SZUBA, SZUBERT, SZUMSKA, SZULIK, SZUSTER, SZUSTAK, SZUKALSKA, SZURA, SZUKAŁA, SZUMILAS, SZUL, SZUMOWSKA, SZUMIŃSKA, SZUSZKIEWICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa SZURO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZURO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZURO
Wybrane słowo