Nazwisko mężczyzny (pan) - SZUTER |
---|
Mianownik (kto?) : Szuter |
To jest Jan Szuter. |
Dopełniacz (kogo?) : Szutra, Szutera |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szutra. |
Celownik (komu?) : Szutrowi, Szuterowi |
Janowi Szutrowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szutra, Szutera |
Nikt tam nie widział Jana Szutra. |
Narzędnik (z kim?) : Szutrem, Szuterem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szutrem. |
Miejscownik (o kim?) : Szutrze, Szuterze |
Nie rozmawiamy o Janie Szutrze. |
Wołacz (o!): Szutrze, Szuterze |
Mój drogi Janie Szutrze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZUTERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szuter |
Autorką artykułu jest Ewa Szuter. |
Dopełniacz (kogo?) : Szuter |
Udałem się po poradę do Ewy Szuter. |
Celownik (komu?) : Szuter |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szuter. |
Biernik (kogo?) : Szuter |
Wszyscy lubią Ewę Szuter. |
Narzędnik (z kim?) : Szuter |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szuter. |
Miejscownik (o kim?) : Szuter |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szuter. |
Wołacz (o!): Szuter |
Mylisz się Ewo Szuter! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZUTERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szutrowie, Szuterowie, depr. Szutry|Szutery |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szutrowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szutrów, Szuterów |
Sprawa Ewy i Jana Szutrów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szutrom, Szuterom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szutrom. |
Biernik (kogo?) : Szutrów, Szuterów |
Ewę i Jana Szutrów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szutrami, Szuterami |
Z Ewą i Janem Szutrami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szutrach, Szuterach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szutrach. |
Wołacz (o!): Szutrowie, Szuterowie, depr. Szutry, Szutery |
Ewo i Janie Szutrowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZUTERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szuter |
To są siostry Ewa i Magda Szuter. |
Dopełniacz (kogo?) : Szuter |
Przed domem Ewy i Magdy Szuter doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szuter |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szuter. |
Biernik (kogo?) : Szuter |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szuter. |
Narzędnik (z kim?) : Szuter |
Wywiad z Ewą i Magdą Szuter był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szuter |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szuter. |
Wołacz (o!): Szuter |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szuter! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZUTER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZUTER
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZUTER
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024