Odmiana nazwiska - SZWENGRUBEN
Odmiana przez przypadki nazwiska SZWENGRUBEN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZWENGRUBEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szwengruben |
| To jest Jan Szwengruben. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szwengrubena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szwengrubena. |
| Celownik (komu?) : Szwengrubenowi |
| Janowi Szwengrubenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szwengrubena |
| Nikt tam nie widział Jana Szwengrubena. |
| Narzędnik (z kim?) : Szwengrubenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szwengrubenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Szwengrubenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Szwengrubenie. |
| Wołacz (o!): Szwengrubenie |
| Mój drogi Janie Szwengrubenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZWENGRUBENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szwengruben |
| Autorką artykułu jest Ewa Szwengruben. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szwengruben |
| Udałem się po poradę do Ewy Szwengruben. |
| Celownik (komu?) : Szwengruben |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szwengruben. |
| Biernik (kogo?) : Szwengruben |
| Wszyscy lubią Ewę Szwengruben. |
| Narzędnik (z kim?) : Szwengruben |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szwengruben. |
| Miejscownik (o kim?) : Szwengruben |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szwengruben. |
| Wołacz (o!): Szwengruben |
| Mylisz się Ewo Szwengruben! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZWENGRUBENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szwengrubenowie, depr. Szwengrubeny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szwengrubenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szwengrubenów |
| Sprawa Ewy i Jana Szwengrubenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szwengrubenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szwengrubenom. |
| Biernik (kogo?) : Szwengrubenów |
| Ewę i Jana Szwengrubenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szwengrubenami |
| Z Ewą i Janem Szwengrubenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szwengrubenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szwengrubenach. |
| Wołacz (o!): Szwengrubenowie, depr. Szwengrubeny |
| Ewo i Janie Szwengrubenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZWENGRUBENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szwengruben |
| To są siostry Ewa i Magda Szwengruben. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szwengruben |
| Przed domem Ewy i Magdy Szwengruben doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szwengruben |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szwengruben. |
| Biernik (kogo?) : Szwengruben |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szwengruben. |
| Narzędnik (z kim?) : Szwengruben |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szwengruben był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szwengruben |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szwengruben. |
| Wołacz (o!): Szwengruben |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szwengruben! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZWENGRUBEN:
Szwengruben, Szwengrubena, Szwengrubenowi, Szwengrubenem, Szwengrubenie, Szwengrubenowie, Szwengrubeny, Szwengrubenów, Szwengrubenom, Szwengrubenami, Szwengrubenach,
Zobacz podział na sylaby słowa SZWENGRUBEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZWENGRUBEN
Zobacz synonimy słowa SZWENGRUBEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZWENGRUBEN
Wybrane słoworuszyćczasownik dokonanyodmiany:
ruszże, ruszywszy, ruszysz, ruszymy, ruszyłyśmy, ruszyłyście, ruszyłybyśmy, ruszyłybyście, ruszyłyby, ruszyły, ruszyłoby, ,...