Nazwisko mężczyzny (pan) - SZYNKARUK |
---|
Mianownik (kto?) : Szynkaruk |
To jest Jan Szynkaruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Szynkaruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szynkaruka. |
Celownik (komu?) : Szynkarukowi |
Janowi Szynkarukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szynkaruka |
Nikt tam nie widział Jana Szynkaruka. |
Narzędnik (z kim?) : Szynkarukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szynkarukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Szynkaruku |
Nie rozmawiamy o Janie Szynkaruku. |
Wołacz (o!): Szynkaruku |
Mój drogi Janie Szynkaruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZYNKARUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szynkaruk |
Autorką artykułu jest Ewa Szynkaruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Szynkaruk |
Udałem się po poradę do Ewy Szynkaruk. |
Celownik (komu?) : Szynkaruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szynkaruk. |
Biernik (kogo?) : Szynkaruk |
Wszyscy lubią Ewę Szynkaruk. |
Narzędnik (z kim?) : Szynkaruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szynkaruk. |
Miejscownik (o kim?) : Szynkaruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szynkaruk. |
Wołacz (o!): Szynkaruk |
Mylisz się Ewo Szynkaruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZYNKARUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szynkarukowie, Szynkarucy, depr. Szynkaruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szynkarukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szynkaruków |
Sprawa Ewy i Jana Szynkaruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szynkarukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szynkarukom. |
Biernik (kogo?) : Szynkaruków |
Ewę i Jana Szynkaruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szynkarukami |
Z Ewą i Janem Szynkarukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szynkarukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szynkarukach. |
Wołacz (o!): Szynkarukowie, Szynkarucy, depr. Szynkaruki |
Ewo i Janie Szynkarukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZYNKARUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szynkaruk |
To są siostry Ewa i Magda Szynkaruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Szynkaruk |
Przed domem Ewy i Magdy Szynkaruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szynkaruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szynkaruk. |
Biernik (kogo?) : Szynkaruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szynkaruk. |
Narzędnik (z kim?) : Szynkaruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Szynkaruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szynkaruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szynkaruk. |
Wołacz (o!): Szynkaruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szynkaruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZYNKARUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZYNKARUK
Zobacz synonimy słowa SZYNKARUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZYNKARUK
Wybrane słowoszczynyrzeczownik
eOdmiany.pl ©2024