Odmiana nazwiska - Skub
Zobacz też odmianę slowa SKUB
Odmiana przez przypadki nazwiska Skub:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Skub |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skub |
| To jest Jan Skub. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skuba |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Skuba. |
| Celownik (komu?) : Skubowi |
| Janowi Skubowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Skuba |
| Nikt tam nie widział Jana Skuba. |
| Narzędnik (z kim?) : Skubem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Skubem. |
| Miejscownik (o kim?) : Skubie |
| Nie rozmawiamy o Janie Skubie. |
| Wołacz (o!): Skubie |
| Mój drogi Janie Skubie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SkubNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skub |
| Autorką artykułu jest Ewa Skub. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skub |
| Udałem się po poradę do Ewy Skub. |
| Celownik (komu?) : Skub |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Skub. |
| Biernik (kogo?) : Skub |
| Wszyscy lubią Ewę Skub. |
| Narzędnik (z kim?) : Skub |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Skub. |
| Miejscownik (o kim?) : Skub |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Skub. |
| Wołacz (o!): Skub |
| Mylisz się Ewo Skub! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SkubRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skubowie, depr. Skuby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Skubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skubów |
| Sprawa Ewy i Jana Skubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Skubom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Skubom. |
| Biernik (kogo?) : Skubów |
| Ewę i Jana Skubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Skubami |
| Z Ewą i Janem Skubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Skubach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Skubach. |
| Wołacz (o!): Skubowie, depr. Skuby |
| Ewo i Janie Skubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SkubNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skub |
| To są siostry Ewa i Magda Skub. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skub |
| Przed domem Ewy i Magdy Skub doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Skub |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Skub. |
| Biernik (kogo?) : Skub |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Skub. |
| Narzędnik (z kim?) : Skub |
| Wywiad z Ewą i Magdą Skub był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Skub |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Skub. |
| Wołacz (o!): Skub |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Skub! |
Wszystkie odmiany nazwiska Skub:
Skub, Skuba, Skubowi, Skubem, Skubie, Skubowie, Skuby, Skubów, Skubom, Skubami, Skubach,Zobacz nazwiska podobne do Skub:
SKIBA, SKOWROŃSKA, SKRZYPCZAK, SKOWRON, SKRZYPEK, SKIBIŃSKA, SKOCZYLAS, SKÓRA, SKALSKA, SKOWRONEK, SKORUPA, SKONIECZNA, SKWAREK, SKORUPSKA, SKRZYŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa Skub
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Skub
Zobacz anagramy i słowa z liter - Skub