Odmiana nazwiska - Skurko
Odmiana przez przypadki nazwiska Skurko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Skurko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skurko |
| To jest Jan Skurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Skurki. |
| Celownik (komu?) : Skurce |
| Janowi Skurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Skurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Skurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Skurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Skurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Skurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Skurce. |
| Wołacz (o!): Skurko |
| Mój drogi Janie Skurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SkurkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Skurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Skurko. |
| Celownik (komu?) : Skurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Skurko. |
| Biernik (kogo?) : Skurko |
| Wszyscy lubią Ewę Skurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Skurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Skurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Skurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Skurko. |
| Wołacz (o!): Skurko |
| Mylisz się Ewo Skurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SkurkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skurkowie, depr. Skurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Skurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skurków |
| Sprawa Ewy i Jana Skurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Skurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Skurkom. |
| Biernik (kogo?) : Skurków |
| Ewę i Jana Skurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Skurkami |
| Z Ewą i Janem Skurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Skurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Skurkach. |
| Wołacz (o!): Skurkowie, depr. Skurki |
| Ewo i Janie Skurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SkurkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skurko |
| To są siostry Ewa i Magda Skurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Skurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Skurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Skurko. |
| Biernik (kogo?) : Skurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Skurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Skurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Skurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Skurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Skurko. |
| Wołacz (o!): Skurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Skurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Skurko:
Skurko, Skurki, Skurce, Skurkę, Skurką, Skurkowie, Skurków, Skurkom, Skurkami, Skurkach,Zobacz nazwiska podobne do Skurko:
SKURA, SKURSKA, SKURZYŃSKA, SKURCZYŃSKA, SKURZEWSKA, SKURATOWICZ, SKURZOK, SKURTYS, SKURKA, SKURATKO, SKURZAK, SKURIAT, SKURNÓG, SKURAK, SKURAT,
Zobacz podział na sylaby słowa Skurko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Skurko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Skurko
Wybrane słowo