Odmiana nazwiska - Skórko
Zobacz też odmianę slowa SKÓRKO
Odmiana przez przypadki nazwiska Skórko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Skórko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skórko |
| To jest Jan Skórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skórki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Skórki. |
| Celownik (komu?) : Skórce |
| Janowi Skórce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Skórkę |
| Nikt tam nie widział Jana Skórkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Skórką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Skórką. |
| Miejscownik (o kim?) : Skórce |
| Nie rozmawiamy o Janie Skórce. |
| Wołacz (o!): Skórko |
| Mój drogi Janie Skórko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SkórkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skórko |
| Autorką artykułu jest Ewa Skórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skórko |
| Udałem się po poradę do Ewy Skórko. |
| Celownik (komu?) : Skórko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Skórko. |
| Biernik (kogo?) : Skórko |
| Wszyscy lubią Ewę Skórko. |
| Narzędnik (z kim?) : Skórko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Skórko. |
| Miejscownik (o kim?) : Skórko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Skórko. |
| Wołacz (o!): Skórko |
| Mylisz się Ewo Skórko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SkórkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skórkowie, depr. Skórki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Skórkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skórków |
| Sprawa Ewy i Jana Skórków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Skórkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Skórkom. |
| Biernik (kogo?) : Skórków |
| Ewę i Jana Skórków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Skórkami |
| Z Ewą i Janem Skórkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Skórkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Skórkach. |
| Wołacz (o!): Skórkowie, depr. Skórki |
| Ewo i Janie Skórkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SkórkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skórko |
| To są siostry Ewa i Magda Skórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skórko |
| Przed domem Ewy i Magdy Skórko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Skórko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Skórko. |
| Biernik (kogo?) : Skórko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Skórko. |
| Narzędnik (z kim?) : Skórko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Skórko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Skórko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Skórko. |
| Wołacz (o!): Skórko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Skórko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Skórko:
Skórko, Skórki, Skórce, Skórkę, Skórką, Skórkowie, Skórków, Skórkom, Skórkami, Skórkach,Zobacz nazwiska podobne do Skórko:
SKÓRA, SKÓRSKA, SKÓRKA, SKÓRZEWSKA, SKÓRZYŃSKA, SKÓRNICKA, SKÓRZAK, SKÓRCZYŃSKA, SKÓRKIEWICZ, SKÓRCZEWSKA, SKÓRNIEWSKA, SKÓRCZ, SKÓRNÓG, SKÓRECKA, SKÓROWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa Skórko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Skórko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Skórko
Wybrane słowo