Nazwisko mężczyzny (pan) - Suske |
---|
Mianownik (kto?) : Suske |
To jest Jan Suske. |
Dopełniacz (kogo?) : Suskego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Suskego. |
Celownik (komu?) : Suskemu |
Janowi Suskemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Suskego |
Nikt tam nie widział Jana Suskego. |
Narzędnik (z kim?) : Suskem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Suskem. |
Miejscownik (o kim?) : Suskem |
Nie rozmawiamy o Janie Suskem. |
Wołacz (o!): Suske |
Mój drogi Janie Suske. |
Nazwisko kobiety (pani) - SuskeNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Suske |
Autorką artykułu jest Ewa Suske. |
Dopełniacz (kogo?) : Suske |
Udałem się po poradę do Ewy Suske. |
Celownik (komu?) : Suske |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Suske. |
Biernik (kogo?) : Suske |
Wszyscy lubią Ewę Suske. |
Narzędnik (z kim?) : Suske |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Suske. |
Miejscownik (o kim?) : Suske |
Koleżanki plotkowały o Ewie Suske. |
Wołacz (o!): Suske |
Mylisz się Ewo Suske! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SuskeRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Suskowie, depr. Suske |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Suskowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Susków |
Sprawa Ewy i Jana Susków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Suskom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Suskom. |
Biernik (kogo?) : Susków |
Ewę i Jana Susków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Suskami |
Z Ewą i Janem Suskami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Suskach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Suskach. |
Wołacz (o!): Suskowie, depr. Suske |
Ewo i Janie Suskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SuskeNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Suske |
To są siostry Ewa i Magda Suske. |
Dopełniacz (kogo?) : Suske |
Przed domem Ewy i Magdy Suske doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Suske |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Suske. |
Biernik (kogo?) : Suske |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Suske. |
Narzędnik (z kim?) : Suske |
Wywiad z Ewą i Magdą Suske był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Suske |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Suske. |
Wołacz (o!): Suske |
Dzień dobry Ewo i Magdo Suske! |
Zobacz podział na sylaby słowa Suske
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Suske
Zobacz anagramy i słowa z liter - Suske
Wybrane słowoRubikonrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
rubikony, rubikonu, rubikonów, rubikonowi, rubikonom, rubikonie, rubikonem, rubikonami, rubikonach, ,...
eOdmiany.pl ©2024