Nazwisko mężczyzny (pan) - Szurgut |
---|
Mianownik (kto?) : Szurgut |
To jest Jan Szurgut. |
Dopełniacz (kogo?) : Szurguta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Szurguta. |
Celownik (komu?) : Szurgutowi |
Janowi Szurgutowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Szurguta |
Nikt tam nie widział Jana Szurguta. |
Narzędnik (z kim?) : Szurgutem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szurgutem. |
Miejscownik (o kim?) : Szurgucie |
Nie rozmawiamy o Janie Szurgucie. |
Wołacz (o!): Szurgucie |
Mój drogi Janie Szurgucie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SzurgutNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szurgut |
Autorką artykułu jest Ewa Szurgut. |
Dopełniacz (kogo?) : Szurgut |
Udałem się po poradę do Ewy Szurgut. |
Celownik (komu?) : Szurgut |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Szurgut. |
Biernik (kogo?) : Szurgut |
Wszyscy lubią Ewę Szurgut. |
Narzędnik (z kim?) : Szurgut |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szurgut. |
Miejscownik (o kim?) : Szurgut |
Koleżanki plotkowały o Ewie Szurgut. |
Wołacz (o!): Szurgut |
Mylisz się Ewo Szurgut! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SzurgutRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Szurgutowie, depr. Szurguty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Szurgutowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Szurgutów |
Sprawa Ewy i Jana Szurgutów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Szurgutom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szurgutom. |
Biernik (kogo?) : Szurgutów |
Ewę i Jana Szurgutów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Szurgutami |
Z Ewą i Janem Szurgutami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Szurgutach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szurgutach. |
Wołacz (o!): Szurgutowie, depr. Szurguty |
Ewo i Janie Szurgutowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SzurgutNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Szurgut |
To są siostry Ewa i Magda Szurgut. |
Dopełniacz (kogo?) : Szurgut |
Przed domem Ewy i Magdy Szurgut doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Szurgut |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szurgut. |
Biernik (kogo?) : Szurgut |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szurgut. |
Narzędnik (z kim?) : Szurgut |
Wywiad z Ewą i Magdą Szurgut był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Szurgut |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szurgut. |
Wołacz (o!): Szurgut |
Dzień dobry Ewo i Magdo Szurgut! |
Zobacz podział na sylaby słowa Szurgut
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Szurgut
Zobacz anagramy i słowa z liter - Szurgut
Wybrane słowotkwićczasownik niedokonanyodmiany:
tkwisz, tkwiono, tkwimy, tkwiłyśmy, tkwiłyście, tkwiłybyśmy, tkwiłybyście, tkwiłyby, tkwiły, tkwiłoby, tkwiło, ,...
eOdmiany.pl ©2024