Nazwisko mężczyzny (pan) - TIMARU |
---|
Mianownik (kto?) : Timaru |
To jest Jan Timaru. |
Dopełniacz (kogo?) : Timaru |
Na spotkaniu zabrakło Jana Timaru. |
Celownik (komu?) : Timaru |
Janowi Timaru dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Timaru |
Nikt tam nie widział Jana Timaru. |
Narzędnik (z kim?) : Timaru |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Timaru. |
Miejscownik (o kim?) : Timaru |
Nie rozmawiamy o Janie Timaru. |
Wołacz (o!): Timaru |
Mój drogi Janie Timaru. |
Nazwisko kobiety (pani) - TIMARUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Timaru |
Autorką artykułu jest Ewa Timaru. |
Dopełniacz (kogo?) : Timaru |
Udałem się po poradę do Ewy Timaru. |
Celownik (komu?) : Timaru |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Timaru. |
Biernik (kogo?) : Timaru |
Wszyscy lubią Ewę Timaru. |
Narzędnik (z kim?) : Timaru |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Timaru. |
Miejscownik (o kim?) : Timaru |
Koleżanki plotkowały o Ewie Timaru. |
Wołacz (o!): Timaru |
Mylisz się Ewo Timaru! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TIMARURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Timaru, depr. Timaru |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Timaru. |
Dopełniacz (kogo?) : Timaru |
Sprawa Ewy i Jana Timaru nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Timaru |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Timaru. |
Biernik (kogo?) : Timaru |
Ewę i Jana Timaru uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Timaru |
Z Ewą i Janem Timaru mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Timaru |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Timaru. |
Wołacz (o!): Timaru, depr. Timaru |
Ewo i Janie Timaru, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TIMARUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Timaru |
To są siostry Ewa i Magda Timaru. |
Dopełniacz (kogo?) : Timaru |
Przed domem Ewy i Magdy Timaru doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Timaru |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Timaru. |
Biernik (kogo?) : Timaru |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Timaru. |
Narzędnik (z kim?) : Timaru |
Wywiad z Ewą i Magdą Timaru był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Timaru |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Timaru. |
Wołacz (o!): Timaru |
Dzień dobry Ewo i Magdo Timaru! |
Zobacz podział na sylaby słowa TIMARU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa TIMARU
Zobacz anagramy i słowa z liter - TIMARU
Wybrane słowosyndromrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
syndromowi, syndromy, syndromu, syndromów, syndromom, syndromie, syndromem, syndromami, syndromach, ,...
eOdmiany.pl ©2024