Odmiana nazwiska - TOBERGTE
Odmiana przez przypadki nazwiska TOBERGTE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - TOBERGTE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tobergte |
| To jest Jan Tobergte. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tobergtego, Tobergte, Tobergte’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Tobergtego. |
| Celownik (komu?) : Tobergtemu, Tobergte, Tobergte’owi, |
| Janowi Tobergtemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Tobergtego, Tobergte, Tobergte’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Tobergtego. |
| Narzędnik (z kim?) : Tobergtem, Tobergte, Tobergte’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Tobergtem. |
| Miejscownik (o kim?) : Tobergtem, Tobergte, Tobergcie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Tobergtem. |
| Wołacz (o!): Tobergte, Tobergcie, |
| Mój drogi Janie Tobergte. |
Nazwisko kobiety (pani) - TOBERGTENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tobergte |
| Autorką artykułu jest Ewa Tobergte. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tobergte |
| Udałem się po poradę do Ewy Tobergte. |
| Celownik (komu?) : Tobergte |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Tobergte. |
| Biernik (kogo?) : Tobergte |
| Wszyscy lubią Ewę Tobergte. |
| Narzędnik (z kim?) : Tobergte |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Tobergte. |
| Miejscownik (o kim?) : Tobergte |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Tobergte. |
| Wołacz (o!): Tobergte |
| Mylisz się Ewo Tobergte! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TOBERGTERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tobergtowie, Tobergte, Tobergte'owie, , depr. Tobergte |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Tobergtowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tobergtów, Tobergte, Tobergte'ów, Tobergtych, |
| Sprawa Ewy i Jana Tobergtów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Tobergtom, Tobergte, Tobergte'om, Tobergtym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Tobergtom. |
| Biernik (kogo?) : Tobergtów, Tobergte, Tobergte'ów, Tobergtych, |
| Ewę i Jana Tobergtów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Tobergtami, Tobergte, Tobergte'ami, Tobergtymi, |
| Z Ewą i Janem Tobergtami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Tobergtach, Tobergte, Tobergte'ach, Tobergtych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Tobergtach. |
| Wołacz (o!): Tobergtowie, Tobergte, Tobergte'owie, , depr. Tobergte |
| Ewo i Janie Tobergtowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TOBERGTENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tobergte |
| To są siostry Ewa i Magda Tobergte. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tobergte |
| Przed domem Ewy i Magdy Tobergte doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Tobergte |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Tobergte. |
| Biernik (kogo?) : Tobergte |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tobergte. |
| Narzędnik (z kim?) : Tobergte |
| Wywiad z Ewą i Magdą Tobergte był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Tobergte |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Tobergte. |
| Wołacz (o!): Tobergte |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Tobergte! |
Wszystkie odmiany nazwiska TOBERGTE:
Tobergte, Tobergtego, Tobergte’a, , Tobergtemu, Tobergte’owi, Tobergtem, Tobergte’em, Tobergcie, Tobergtowie, Tobergte’owie, Tobergtów, Tobergte’ów, Tobergtych, Tobergtom, Tobergte’om, Tobergtym, Tobergtami, Tobergte’ami, Tobergtymi, Tobergtach, Tobergte’ach,
Zobacz podział na sylaby słowa TOBERGTE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
TOBERGTE
Zobacz synonimy słowa TOBERGTE
Zobacz anagramy i słowa z liter - TOBERGTE