Nazwisko mężczyzny (pan) - TSURKO |
---|
Mianownik (kto?) : Tsurko |
To jest Jan Tsurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Tsurki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Tsurki. |
Celownik (komu?) : Tsurce |
Janowi Tsurce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Tsurkę |
Nikt tam nie widział Jana Tsurkę. |
Narzędnik (z kim?) : Tsurką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Tsurką. |
Miejscownik (o kim?) : Tsurce |
Nie rozmawiamy o Janie Tsurce. |
Wołacz (o!): Tsurko |
Mój drogi Janie Tsurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - TSURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Tsurko |
Autorką artykułu jest Ewa Tsurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Tsurko |
Udałem się po poradę do Ewy Tsurko. |
Celownik (komu?) : Tsurko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Tsurko. |
Biernik (kogo?) : Tsurko |
Wszyscy lubią Ewę Tsurko. |
Narzędnik (z kim?) : Tsurko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Tsurko. |
Miejscownik (o kim?) : Tsurko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Tsurko. |
Wołacz (o!): Tsurko |
Mylisz się Ewo Tsurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TSURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Tsurkowie, depr. Tsurki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Tsurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Tsurków |
Sprawa Ewy i Jana Tsurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Tsurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Tsurkom. |
Biernik (kogo?) : Tsurków |
Ewę i Jana Tsurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Tsurkami |
Z Ewą i Janem Tsurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Tsurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Tsurkach. |
Wołacz (o!): Tsurkowie, depr. Tsurki |
Ewo i Janie Tsurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TSURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Tsurko |
To są siostry Ewa i Magda Tsurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Tsurko |
Przed domem Ewy i Magdy Tsurko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Tsurko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Tsurko. |
Biernik (kogo?) : Tsurko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tsurko. |
Narzędnik (z kim?) : Tsurko |
Wywiad z Ewą i Magdą Tsurko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Tsurko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Tsurko. |
Wołacz (o!): Tsurko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Tsurko! |
Zobacz podział na sylaby słowa TSURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa TSURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - TSURKO
eOdmiany.pl ©2024