Odmiana nazwiska - TUIN
Odmiana przez przypadki nazwiska TUIN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - TUIN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tuin |
| To jest Jan Tuin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tuina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Tuina. |
| Celownik (komu?) : Tuinowi |
| Janowi Tuinowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Tuina |
| Nikt tam nie widział Jana Tuina. |
| Narzędnik (z kim?) : Tuinem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Tuinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Tuinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Tuinie. |
| Wołacz (o!): Tuinie |
| Mój drogi Janie Tuinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - TUINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tuin |
| Autorką artykułu jest Ewa Tuin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tuin |
| Udałem się po poradę do Ewy Tuin. |
| Celownik (komu?) : Tuin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Tuin. |
| Biernik (kogo?) : Tuin |
| Wszyscy lubią Ewę Tuin. |
| Narzędnik (z kim?) : Tuin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Tuin. |
| Miejscownik (o kim?) : Tuin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Tuin. |
| Wołacz (o!): Tuin |
| Mylisz się Ewo Tuin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TUINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tuinowie, depr. Tuiny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Tuinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tuinów |
| Sprawa Ewy i Jana Tuinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Tuinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Tuinom. |
| Biernik (kogo?) : Tuinów |
| Ewę i Jana Tuinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Tuinami |
| Z Ewą i Janem Tuinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Tuinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Tuinach. |
| Wołacz (o!): Tuinowie, depr. Tuiny |
| Ewo i Janie Tuinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TUINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tuin |
| To są siostry Ewa i Magda Tuin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tuin |
| Przed domem Ewy i Magdy Tuin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Tuin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Tuin. |
| Biernik (kogo?) : Tuin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tuin. |
| Narzędnik (z kim?) : Tuin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Tuin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Tuin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Tuin. |
| Wołacz (o!): Tuin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Tuin! |
Wszystkie odmiany nazwiska TUIN:
Tuin, Tuina, Tuinowi, Tuinem, Tuinie, Tuinowie, Tuiny, Tuinów, Tuinom, Tuinami, Tuinach,Zobacz nazwiska podobne do TUIN:
TUREK, TUROWSKA, TUSZYŃSKA, TURSKA, TURKIEWICZ, TURZYŃSKA, TURCZYN, TUCHOLSKA, TURKOWSKA, TURCZYŃSKA, TUTAK, TUR, TUTAJ, TUSIŃSKA, TUŁACZ,
Zobacz podział na sylaby słowa TUIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
TUIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - TUIN
Wybrane słowo