Nazwisko mężczyzny (pan) - TUMASZ |
---|
Mianownik (kto?) : Tumasz |
To jest Jan Tumasz. |
Dopełniacz (kogo?) : Tumasza |
Na spotkaniu zabrakło Jana Tumasza. |
Celownik (komu?) : Tumaszowi |
Janowi Tumaszowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Tumasza |
Nikt tam nie widział Jana Tumasza. |
Narzędnik (z kim?) : Tumaszem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Tumaszem. |
Miejscownik (o kim?) : Tumaszu |
Nie rozmawiamy o Janie Tumaszu. |
Wołacz (o!): Tumaszu |
Mój drogi Janie Tumaszu. |
Nazwisko kobiety (pani) - TUMASZNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Tumasz |
Autorką artykułu jest Ewa Tumasz. |
Dopełniacz (kogo?) : Tumasz |
Udałem się po poradę do Ewy Tumasz. |
Celownik (komu?) : Tumasz |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Tumasz. |
Biernik (kogo?) : Tumasz |
Wszyscy lubią Ewę Tumasz. |
Narzędnik (z kim?) : Tumasz |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Tumasz. |
Miejscownik (o kim?) : Tumasz |
Koleżanki plotkowały o Ewie Tumasz. |
Wołacz (o!): Tumasz |
Mylisz się Ewo Tumasz! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TUMASZRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Tumaszowie, depr. Tumasze |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Tumaszowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Tumaszów |
Sprawa Ewy i Jana Tumaszów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Tumaszom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Tumaszom. |
Biernik (kogo?) : Tumaszów |
Ewę i Jana Tumaszów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Tumaszami |
Z Ewą i Janem Tumaszami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Tumaszach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Tumaszach. |
Wołacz (o!): Tumaszowie, depr. Tumasze |
Ewo i Janie Tumaszowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TUMASZNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Tumasz |
To są siostry Ewa i Magda Tumasz. |
Dopełniacz (kogo?) : Tumasz |
Przed domem Ewy i Magdy Tumasz doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Tumasz |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Tumasz. |
Biernik (kogo?) : Tumasz |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tumasz. |
Narzędnik (z kim?) : Tumasz |
Wywiad z Ewą i Magdą Tumasz był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Tumasz |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Tumasz. |
Wołacz (o!): Tumasz |
Dzień dobry Ewo i Magdo Tumasz! |
Zobacz podział na sylaby słowa TUMASZ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa TUMASZ
Zobacz anagramy i słowa z liter - TUMASZ
Wybrane słoworozczynrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
rozczynowi, rozczyny, rozczynu, rozczynów, rozczynom, rozczynie, rozczynem, rozczynami, rozczynach, rozczyn, ,...
eOdmiany.pl ©2024