Nazwisko mężczyzny (pan) - TURKALO |
---|
Mianownik (kto?) : Turkalo |
To jest Jan Turkalo. |
Dopełniacz (kogo?) : Turkala |
Na spotkaniu zabrakło Jana Turkala. |
Celownik (komu?) : Turkalowi |
Janowi Turkalowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Turkala |
Nikt tam nie widział Jana Turkala. |
Narzędnik (z kim?) : Turkalem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Turkalem. |
Miejscownik (o kim?) : Turkalu |
Nie rozmawiamy o Janie Turkalu. |
Wołacz (o!): Turkalo |
Mój drogi Janie Turkalo. |
Nazwisko kobiety (pani) - TURKALONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Turkalo |
Autorką artykułu jest Ewa Turkalo. |
Dopełniacz (kogo?) : Turkalo |
Udałem się po poradę do Ewy Turkalo. |
Celownik (komu?) : Turkalo |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Turkalo. |
Biernik (kogo?) : Turkalo |
Wszyscy lubią Ewę Turkalo. |
Narzędnik (z kim?) : Turkalo |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Turkalo. |
Miejscownik (o kim?) : Turkalo |
Koleżanki plotkowały o Ewie Turkalo. |
Wołacz (o!): Turkalo |
Mylisz się Ewo Turkalo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TURKALORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Turkalowie, depr. Turkale |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Turkalowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Turkalów |
Sprawa Ewy i Jana Turkalów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Turkalom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Turkalom. |
Biernik (kogo?) : Turkalów |
Ewę i Jana Turkalów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Turkalami |
Z Ewą i Janem Turkalami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Turkalach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Turkalach. |
Wołacz (o!): Turkalowie, depr. Turkale |
Ewo i Janie Turkalowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TURKALONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Turkalo |
To są siostry Ewa i Magda Turkalo. |
Dopełniacz (kogo?) : Turkalo |
Przed domem Ewy i Magdy Turkalo doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Turkalo |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Turkalo. |
Biernik (kogo?) : Turkalo |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Turkalo. |
Narzędnik (z kim?) : Turkalo |
Wywiad z Ewą i Magdą Turkalo był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Turkalo |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Turkalo. |
Wołacz (o!): Turkalo |
Dzień dobry Ewo i Magdo Turkalo! |
Zobacz podział na sylaby słowa TURKALO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa TURKALO
Zobacz anagramy i słowa z liter - TURKALO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024