Odmiana nazwiska - TURKO
Zobacz też odmianę slowa TURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska TURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - TURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turko |
| To jest Jan Turko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Turki. |
| Celownik (komu?) : Turce |
| Janowi Turce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Turkę |
| Nikt tam nie widział Jana Turkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Turką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Turką. |
| Miejscownik (o kim?) : Turce |
| Nie rozmawiamy o Janie Turce. |
| Wołacz (o!): Turko |
| Mój drogi Janie Turko. |
Nazwisko kobiety (pani) - TURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turko |
| Autorką artykułu jest Ewa Turko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turko |
| Udałem się po poradę do Ewy Turko. |
| Celownik (komu?) : Turko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Turko. |
| Biernik (kogo?) : Turko |
| Wszyscy lubią Ewę Turko. |
| Narzędnik (z kim?) : Turko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Turko. |
| Miejscownik (o kim?) : Turko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Turko. |
| Wołacz (o!): Turko |
| Mylisz się Ewo Turko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkowie, depr. Turki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Turkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turków |
| Sprawa Ewy i Jana Turków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Turkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Turkom. |
| Biernik (kogo?) : Turków |
| Ewę i Jana Turków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Turkami |
| Z Ewą i Janem Turkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Turkach. |
| Wołacz (o!): Turkowie, depr. Turki |
| Ewo i Janie Turkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turko |
| To są siostry Ewa i Magda Turko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turko |
| Przed domem Ewy i Magdy Turko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Turko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Turko. |
| Biernik (kogo?) : Turko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Turko. |
| Narzędnik (z kim?) : Turko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Turko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Turko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Turko. |
| Wołacz (o!): Turko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Turko! |
Wszystkie odmiany nazwiska TURKO:
Turko, Turki, Turce, Turkę, Turką, Turkowie, Turków, Turkom, Turkami, Turkach,Zobacz nazwiska podobne do TURKO:
TUREK, TUROWSKA, TURSKA, TURKIEWICZ, TURZYŃSKA, TURCZYN, TURKOWSKA, TURCZYŃSKA, TUR, TURLEJ, TUROŃ, TURCZYK, TURECKA, TURALSKA, TURAJ,
Zobacz podział na sylaby słowa TURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
TURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - TURKO
Wybrane słowo