Odmiana nazwiska - TURKU
Zobacz też odmianę slowa TURKU
Odmiana przez przypadki nazwiska TURKU:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - TURKU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turku |
| To jest Jan Turku. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turku |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Turku. |
| Celownik (komu?) : Turku |
| Janowi Turku dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Turku |
| Nikt tam nie widział Jana Turku. |
| Narzędnik (z kim?) : Turku |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Turku. |
| Miejscownik (o kim?) : Turku |
| Nie rozmawiamy o Janie Turku. |
| Wołacz (o!): Turku |
| Mój drogi Janie Turku. |
Nazwisko kobiety (pani) - TURKUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turku |
| Autorką artykułu jest Ewa Turku. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turku |
| Udałem się po poradę do Ewy Turku. |
| Celownik (komu?) : Turku |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Turku. |
| Biernik (kogo?) : Turku |
| Wszyscy lubią Ewę Turku. |
| Narzędnik (z kim?) : Turku |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Turku. |
| Miejscownik (o kim?) : Turku |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Turku. |
| Wołacz (o!): Turku |
| Mylisz się Ewo Turku! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TURKURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turku, depr. Turku |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Turku. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turku |
| Sprawa Ewy i Jana Turku nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Turku |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Turku. |
| Biernik (kogo?) : Turku |
| Ewę i Jana Turku uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Turku |
| Z Ewą i Janem Turku mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Turku |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Turku. |
| Wołacz (o!): Turku, depr. Turku |
| Ewo i Janie Turku, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TURKUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turku |
| To są siostry Ewa i Magda Turku. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turku |
| Przed domem Ewy i Magdy Turku doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Turku |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Turku. |
| Biernik (kogo?) : Turku |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Turku. |
| Narzędnik (z kim?) : Turku |
| Wywiad z Ewą i Magdą Turku był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Turku |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Turku. |
| Wołacz (o!): Turku |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Turku! |
Wszystkie odmiany nazwiska TURKU:
Turku,Zobacz nazwiska podobne do TURKU:
TUREK, TUROWSKA, TURSKA, TURKIEWICZ, TURZYŃSKA, TURCZYN, TURKOWSKA, TURCZYŃSKA, TUR, TURLEJ, TUROŃ, TURCZYK, TURECKA, TURALSKA, TURAJ,
Zobacz podział na sylaby słowa TURKU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
TURKU
Zobacz anagramy i słowa z liter - TURKU
Wybrane słowokonsensrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
konsensach, konsensami, konsensem, konsensie, konsensom, konsensów, konsensu, konsensy, ,...