Nazwisko mężczyzny (pan) - TURUNEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turunen |
| To jest Jan Turunen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turunena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Turunena. |
| Celownik (komu?) : Turunenowi |
| Janowi Turunenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Turunena |
| Nikt tam nie widział Jana Turunena. |
| Narzędnik (z kim?) : Turunenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Turunenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Turunenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Turunenie. |
| Wołacz (o!): Turunenie |
| Mój drogi Janie Turunenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - TURUNENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turunen |
| Autorką artykułu jest Ewa Turunen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turunen |
| Udałem się po poradę do Ewy Turunen. |
| Celownik (komu?) : Turunen |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Turunen. |
| Biernik (kogo?) : Turunen |
| Wszyscy lubią Ewę Turunen. |
| Narzędnik (z kim?) : Turunen |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Turunen. |
| Miejscownik (o kim?) : Turunen |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Turunen. |
| Wołacz (o!): Turunen |
| Mylisz się Ewo Turunen! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TURUNENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turunenowie, depr. Turuneny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Turunenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turunenów |
| Sprawa Ewy i Jana Turunenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Turunenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Turunenom. |
| Biernik (kogo?) : Turunenów |
| Ewę i Jana Turunenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Turunenami |
| Z Ewą i Janem Turunenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Turunenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Turunenach. |
| Wołacz (o!): Turunenowie, depr. Turuneny |
| Ewo i Janie Turunenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TURUNENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turunen |
| To są siostry Ewa i Magda Turunen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turunen |
| Przed domem Ewy i Magdy Turunen doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Turunen |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Turunen. |
| Biernik (kogo?) : Turunen |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Turunen. |
| Narzędnik (z kim?) : Turunen |
| Wywiad z Ewą i Magdą Turunen był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Turunen |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Turunen. |
| Wołacz (o!): Turunen |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Turunen! |
Zobacz podział na sylaby słowa TURUNEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
TURUNEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - TURUNEN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025