Odmiana nazwiska - Tinko
Odmiana przez przypadki nazwiska Tinko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Tinko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tinko |
| To jest Jan Tinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tinki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Tinki. |
| Celownik (komu?) : Tince |
| Janowi Tince dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Tinkę |
| Nikt tam nie widział Jana Tinkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Tinką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Tinką. |
| Miejscownik (o kim?) : Tince |
| Nie rozmawiamy o Janie Tince. |
| Wołacz (o!): Tinko |
| Mój drogi Janie Tinko. |
Nazwisko kobiety (pani) - TinkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tinko |
| Autorką artykułu jest Ewa Tinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tinko |
| Udałem się po poradę do Ewy Tinko. |
| Celownik (komu?) : Tinko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Tinko. |
| Biernik (kogo?) : Tinko |
| Wszyscy lubią Ewę Tinko. |
| Narzędnik (z kim?) : Tinko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Tinko. |
| Miejscownik (o kim?) : Tinko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Tinko. |
| Wołacz (o!): Tinko |
| Mylisz się Ewo Tinko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TinkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tinkowie, depr. Tinki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Tinkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tinków |
| Sprawa Ewy i Jana Tinków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Tinkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Tinkom. |
| Biernik (kogo?) : Tinków |
| Ewę i Jana Tinków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Tinkami |
| Z Ewą i Janem Tinkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Tinkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Tinkach. |
| Wołacz (o!): Tinkowie, depr. Tinki |
| Ewo i Janie Tinkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TinkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Tinko |
| To są siostry Ewa i Magda Tinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Tinko |
| Przed domem Ewy i Magdy Tinko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Tinko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Tinko. |
| Biernik (kogo?) : Tinko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tinko. |
| Narzędnik (z kim?) : Tinko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Tinko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Tinko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Tinko. |
| Wołacz (o!): Tinko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Tinko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Tinko:
Tinko, Tinki, Tince, Tinkę, Tinką, Tinkowie, Tinków, Tinkom, Tinkami, Tinkach,Zobacz nazwiska podobne do Tinko:
TINC, TINELT, TINSCHERT, TINZ, TINEL, TINDALL, TINSLEY, TINE, TINSZERT, TINIAKOVA, OTINKO, TINCA, TINCEL, TINEVSCHI, TINKER,
Zobacz podział na sylaby słowa Tinko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Tinko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Tinko
Wybrane słowodychaćczasownik niedokonanyodmiany:
dychałem, dychałam, dychałeś, dychałaś, dychał, dychała, dychało, dychaliśmy, dychałyśmy, dychaliście, dychałyście, ,...