Nazwisko mężczyzny (pan) - Tumiło |
---|
Mianownik (kto?) : Tumiło |
To jest Jan Tumiło. |
Dopełniacz (kogo?) : Tumiły |
Na spotkaniu zabrakło Jana Tumiły. |
Celownik (komu?) : Tumile |
Janowi Tumile dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Tumiłę |
Nikt tam nie widział Jana Tumiłę. |
Narzędnik (z kim?) : Tumiłą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Tumiłą. |
Miejscownik (o kim?) : Tumile |
Nie rozmawiamy o Janie Tumile. |
Wołacz (o!): Tumiło |
Mój drogi Janie Tumiło. |
Nazwisko kobiety (pani) - TumiłoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Tumiło |
Autorką artykułu jest Ewa Tumiło. |
Dopełniacz (kogo?) : Tumiło |
Udałem się po poradę do Ewy Tumiło. |
Celownik (komu?) : Tumiło |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Tumiło. |
Biernik (kogo?) : Tumiło |
Wszyscy lubią Ewę Tumiło. |
Narzędnik (z kim?) : Tumiło |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Tumiło. |
Miejscownik (o kim?) : Tumiło |
Koleżanki plotkowały o Ewie Tumiło. |
Wołacz (o!): Tumiło |
Mylisz się Ewo Tumiło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TumiłoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Tumiłowie, depr. Tumiły |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Tumiłowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Tumiłów |
Sprawa Ewy i Jana Tumiłów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Tumiłom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Tumiłom. |
Biernik (kogo?) : Tumiłów |
Ewę i Jana Tumiłów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Tumiłami |
Z Ewą i Janem Tumiłami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Tumiłach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Tumiłach. |
Wołacz (o!): Tumiłowie, depr. Tumiły |
Ewo i Janie Tumiłowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TumiłoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Tumiło |
To są siostry Ewa i Magda Tumiło. |
Dopełniacz (kogo?) : Tumiło |
Przed domem Ewy i Magdy Tumiło doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Tumiło |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Tumiło. |
Biernik (kogo?) : Tumiło |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Tumiło. |
Narzędnik (z kim?) : Tumiło |
Wywiad z Ewą i Magdą Tumiło był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Tumiło |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Tumiło. |
Wołacz (o!): Tumiło |
Dzień dobry Ewo i Magdo Tumiło! |
Zobacz podział na sylaby słowa Tumiło
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Tumiło
Zobacz anagramy i słowa z liter - Tumiło
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024