Nazwisko mężczyzny (pan) - URBANKE |
---|
Mianownik (kto?) : Urbanke |
To jest Jan Urbanke. |
Dopełniacz (kogo?) : Urbankego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Urbankego. |
Celownik (komu?) : Urbankemu |
Janowi Urbankemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Urbankego |
Nikt tam nie widział Jana Urbankego. |
Narzędnik (z kim?) : Urbankem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Urbankem. |
Miejscownik (o kim?) : Urbankem |
Nie rozmawiamy o Janie Urbankem. |
Wołacz (o!): Urbanke |
Mój drogi Janie Urbanke. |
Nazwisko kobiety (pani) - URBANKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Urbanke |
Autorką artykułu jest Ewa Urbanke. |
Dopełniacz (kogo?) : Urbanke |
Udałem się po poradę do Ewy Urbanke. |
Celownik (komu?) : Urbanke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Urbanke. |
Biernik (kogo?) : Urbanke |
Wszyscy lubią Ewę Urbanke. |
Narzędnik (z kim?) : Urbanke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Urbanke. |
Miejscownik (o kim?) : Urbanke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Urbanke. |
Wołacz (o!): Urbanke |
Mylisz się Ewo Urbanke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - URBANKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Urbankowie, depr. Urbanke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Urbankowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Urbanków |
Sprawa Ewy i Jana Urbanków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Urbankom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Urbankom. |
Biernik (kogo?) : Urbanków |
Ewę i Jana Urbanków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Urbankami |
Z Ewą i Janem Urbankami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Urbankach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Urbankach. |
Wołacz (o!): Urbankowie, depr. Urbanke |
Ewo i Janie Urbankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - URBANKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Urbanke |
To są siostry Ewa i Magda Urbanke. |
Dopełniacz (kogo?) : Urbanke |
Przed domem Ewy i Magdy Urbanke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Urbanke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Urbanke. |
Biernik (kogo?) : Urbanke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Urbanke. |
Narzędnik (z kim?) : Urbanke |
Wywiad z Ewą i Magdą Urbanke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Urbanke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Urbanke. |
Wołacz (o!): Urbanke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Urbanke! |
Zobacz podział na sylaby słowa URBANKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa URBANKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - URBANKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024