Odmiana nazwiska - URBANKE
Odmiana przez przypadki nazwiska URBANKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - URBANKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Urbanke |
| To jest Jan Urbanke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Urbankego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Urbankego. |
| Celownik (komu?) : Urbankemu |
| Janowi Urbankemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Urbankego |
| Nikt tam nie widział Jana Urbankego. |
| Narzędnik (z kim?) : Urbankem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Urbankem. |
| Miejscownik (o kim?) : Urbankem |
| Nie rozmawiamy o Janie Urbankem. |
| Wołacz (o!): Urbanke |
| Mój drogi Janie Urbanke. |
Nazwisko kobiety (pani) - URBANKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Urbanke |
| Autorką artykułu jest Ewa Urbanke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Urbanke |
| Udałem się po poradę do Ewy Urbanke. |
| Celownik (komu?) : Urbanke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Urbanke. |
| Biernik (kogo?) : Urbanke |
| Wszyscy lubią Ewę Urbanke. |
| Narzędnik (z kim?) : Urbanke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Urbanke. |
| Miejscownik (o kim?) : Urbanke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Urbanke. |
| Wołacz (o!): Urbanke |
| Mylisz się Ewo Urbanke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - URBANKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Urbankowie, depr. Urbanke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Urbankowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Urbanków |
| Sprawa Ewy i Jana Urbanków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Urbankom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Urbankom. |
| Biernik (kogo?) : Urbanków |
| Ewę i Jana Urbanków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Urbankami |
| Z Ewą i Janem Urbankami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Urbankach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Urbankach. |
| Wołacz (o!): Urbankowie, depr. Urbanke |
| Ewo i Janie Urbankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - URBANKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Urbanke |
| To są siostry Ewa i Magda Urbanke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Urbanke |
| Przed domem Ewy i Magdy Urbanke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Urbanke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Urbanke. |
| Biernik (kogo?) : Urbanke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Urbanke. |
| Narzędnik (z kim?) : Urbanke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Urbanke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Urbanke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Urbanke. |
| Wołacz (o!): Urbanke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Urbanke! |
Wszystkie odmiany nazwiska URBANKE:
Urbanke, Urbankego, Urbankemu, Urbankem, Urbankowie, Urbanków, Urbankom, Urbankami, Urbankach,Zobacz nazwiska podobne do URBANKE:
URBANIAK, URBAN, URBANEK, URBANOWICZ, URBANIK, URBANOWSKA, URBANIEC, URBANKIEWICZ, URBANKOWSKA, URBANCZYK, URBANSKA, URBANIUK, URBANOVICH, URBANELIS, URBANIOK,
Zobacz podział na sylaby słowa URBANKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
URBANKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - URBANKE
Wybrane słowokwintalrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
kwintalom, kwintalami, kwintalach, kwintala, kwintalowi, kwintalem, kwintalu, kwintale, kwintali, ,...