Nazwisko mężczyzny (pan) - URTATE |
---|
Mianownik (kto?) : Urtate |
To jest Jan Urtate. |
Dopełniacz (kogo?) : Urtatego, Urtate, Urtate’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Urtatego. |
Celownik (komu?) : Urtatemu, Urtate, Urtate’owi, |
Janowi Urtatemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Urtatego, Urtate, Urtate’a, |
Nikt tam nie widział Jana Urtatego. |
Narzędnik (z kim?) : Urtatem, Urtate, Urtate’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Urtatem. |
Miejscownik (o kim?) : Urtatem, Urtate, Urtacie, |
Nie rozmawiamy o Janie Urtatem. |
Wołacz (o!): Urtate, Urtacie, |
Mój drogi Janie Urtate. |
Nazwisko kobiety (pani) - URTATENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Urtate |
Autorką artykułu jest Ewa Urtate. |
Dopełniacz (kogo?) : Urtate |
Udałem się po poradę do Ewy Urtate. |
Celownik (komu?) : Urtate |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Urtate. |
Biernik (kogo?) : Urtate |
Wszyscy lubią Ewę Urtate. |
Narzędnik (z kim?) : Urtate |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Urtate. |
Miejscownik (o kim?) : Urtate |
Koleżanki plotkowały o Ewie Urtate. |
Wołacz (o!): Urtate |
Mylisz się Ewo Urtate! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - URTATERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Urtatowie, Urtate, Urtate’owie, , depr. Urtate |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Urtatowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Urtatów, Urtate, Urtate’ów, Urtatych, |
Sprawa Ewy i Jana Urtatów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Urtatom, Urtate, Urtate’om, Urtatym, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Urtatom. |
Biernik (kogo?) : Urtatów, Urtate, Urtate’ów, Urtatych, |
Ewę i Jana Urtatów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Urtatami, Urtate, Urtate’ami, Urtatymi, |
Z Ewą i Janem Urtatami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Urtatach, Urtate, Urtate’ach, Urtatych, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Urtatach. |
Wołacz (o!): Urtatowie, Urtate, Urtate’owie, , depr. Urtate |
Ewo i Janie Urtatowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - URTATENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Urtate |
To są siostry Ewa i Magda Urtate. |
Dopełniacz (kogo?) : Urtate |
Przed domem Ewy i Magdy Urtate doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Urtate |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Urtate. |
Biernik (kogo?) : Urtate |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Urtate. |
Narzędnik (z kim?) : Urtate |
Wywiad z Ewą i Magdą Urtate był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Urtate |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Urtate. |
Wołacz (o!): Urtate |
Dzień dobry Ewo i Magdo Urtate! |
Zobacz podział na sylaby słowa URTATE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa URTATE
Zobacz anagramy i słowa z liter - URTATE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024