Nazwisko mężczyzny (pan) - VERTUN |
---|
Mianownik (kto?) : Vertun |
To jest Jan Vertun. |
Dopełniacz (kogo?) : Vertuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Vertuna. |
Celownik (komu?) : Vertunowi |
Janowi Vertunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Vertuna |
Nikt tam nie widział Jana Vertuna. |
Narzędnik (z kim?) : Vertunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Vertunem. |
Miejscownik (o kim?) : Vertunie |
Nie rozmawiamy o Janie Vertunie. |
Wołacz (o!): Vertunie |
Mój drogi Janie Vertunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - VERTUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Vertun |
Autorką artykułu jest Ewa Vertun. |
Dopełniacz (kogo?) : Vertun |
Udałem się po poradę do Ewy Vertun. |
Celownik (komu?) : Vertun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Vertun. |
Biernik (kogo?) : Vertun |
Wszyscy lubią Ewę Vertun. |
Narzędnik (z kim?) : Vertun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Vertun. |
Miejscownik (o kim?) : Vertun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Vertun. |
Wołacz (o!): Vertun |
Mylisz się Ewo Vertun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - VERTUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Vertunowie, depr. Vertuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Vertunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Vertunów |
Sprawa Ewy i Jana Vertunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Vertunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Vertunom. |
Biernik (kogo?) : Vertunów |
Ewę i Jana Vertunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Vertunami |
Z Ewą i Janem Vertunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Vertunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Vertunach. |
Wołacz (o!): Vertunowie, depr. Vertuny |
Ewo i Janie Vertunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - VERTUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Vertun |
To są siostry Ewa i Magda Vertun. |
Dopełniacz (kogo?) : Vertun |
Przed domem Ewy i Magdy Vertun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Vertun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Vertun. |
Biernik (kogo?) : Vertun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Vertun. |
Narzędnik (z kim?) : Vertun |
Wywiad z Ewą i Magdą Vertun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Vertun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Vertun. |
Wołacz (o!): Vertun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Vertun! |
Zobacz podział na sylaby słowa VERTUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa VERTUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - VERTUN
Wybrane słowosztyletrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
sztylety, sztyletu, sztyletów, sztyletom, sztyletem, sztyletami, sztyletach, sztylecie, ,...
eOdmiany.pl ©2024